Tja, tal van media berichten over de zogenaamde collapse van het pinsysteem. Er zijn overal paslezers en kleine camera's beschikbaar (aldus planet multimedia). En ook de Telegraaf gaat grootschalig mee in de waarschuwing. Echter, de teksten aldaar zijn erg tendentieus en de gewekte suggestie van een 'insider' dat je even een lijntje aftapt en daarmee pincode's te pakken krijgt, is nonsens.
De feiten.
Ja, een magneetstrippas kan gekopieerd worden.
Ja, pin-code's kunnen achterhaald worden (door afkijken).
Ja, criminelen kunnen dit gebruiken in hun voordeel.
Ja, dat is lastig voor klanten.
Nee, klanten hoeven hiervoor niet op te draaien.
Ja, de boeven worden gepakt, want de meeste fraude's worden groepsgewijs uitgevoerd en dat hou je a) niet geheim en b) willen ze te snel cashen.
Is er iets nieuws onder de zon. Is het pinsysteem ten lange leste kraakbaar?
Niets nieuws. Oude wijn in nieuwe zakken. De oude wijn is in dit geval een twintig jaar oud boek. Daar staat alles keurig netjes beschreven. Men leze: Meyer, C.H. en S.M. Matyas, Cryptography; a new dimension in computer security. New York, 1982.
Wat valt wel op?
De alom bij het publiek aanwezige emotie: Zie je wel, de banken hebben ons tot dusver voorgelogen over die pincode's!!!
