Oplettende pinners hebben bij de Rabobank op de geldautomaat al kunnen lezen dat ze niet nogmaals een pincode moeten intoetsen als de pas niet terugkomt uit de geldautomaat. Dit is een preventieve boodschap want boeven blijken de pasingang met klein beetje lijm vol te spuiten; pas van de klant komt dan niet terug. Vervolgens wordt klant gezegd dat-ie ster-pincode-ster moet intoetsen en dan zou de pas terugkomen. Dat doet-ie natuurlijk niet, maar de boef kent dan wel je pincode. Later gaat de boef even de superlijm oplossen (of haalt een andere Kazan-truuk uit) en heeft de beschikking over pas en pincode. Awel, dat is truuk nummer 1. Goed uitkijken dus!
Truuk nummer twee, gisteren en vandaag op radio, tv en in de krant, is dat criminelen kennelijk een nieuwe onverdachte plek hebben gevonden om pincode's en magneetstrippen te verzamelen. Als je dan vervolgens nieuwe pasjes maakt met die informatie, kun je in buitenlanden geld pinnen. Dat is dus in Parijs gebeurd met 2000 Postbank klanten. Banken hebben aangegeven dat ze (zoals gebruikelijk als er systematische fraude is) alles zullen vergoeden aan de klant. Onderwijl ziet de Consumentenbond de kans schoon om nieuwe voorwaarden mbt spookopname's te eisen. Want er zijn wel 1 a 2 klachten per week hierover (dat is dan 100 per jaar op 1,5 miljard van dat soort transacties).
Laat ik het uitleggen. De voorwaarden zijn juridisch streng gesteld, want anders zal je net zien dat de hele wereld het slachtoffer wordt van spookopname's. Tegenover strenge voorwaarden staat dat banken veel onderzoek doen om alle niet-terechte opname's aan klanten te vergoeden. Daaronder ook de met een pistool op het hoofd afgedwongen geldopname. Het is al vervelend genoeg als je beroofd wordt, dus vandaar dat menig bank in zo'n situatie de geldopname niet in rekening brengt. Maar ja, alle coulanceregelingen halen de pers niet natuurlijk.
Wat zijn banken nu aan het doen? Wel, net als in 1992 bleek dat de bron van pinfraude's afkomstig was van een man bij een benzinepomp die pas- en pin-informatie verzamelde en zelf verder misbruikte, worden nu ook de transactiepatronen van de slachtoffers naast elkaar gelegd. En wie weet blijkt dan wel dat er ergens een nep-geldautomaat heeft gestaan (die altijd defect is) of er weer een frauderende winkelmedewerker heeft lopen klussen of zo. En dan kijken of de politie tijd heeft om er achteraan te gaan.
Schatting: ik denk dat we binnen 3 weken na nu publiek te weten komen wat de bron is van de pinfraude.
