..aldus een persbericht van het Ministerie van Financiën. Daarin lezen we dat de teneur van de evaluatierapporten is:
De invoering van de euro is doelmatig en effectief verlopen. Alle gestelde doelen zijn bereikt. Met betrekking tot veiligheid en snelheid van de omschakeling zijn de doelstellingen zelfs overtroffen. Met “preventieve investeringen” zijn tevens de maatschappelijke kosten met succes beperkt. Bijna 90 percent van de Nederlanders oordeelt positief over de omschakeling. De prijsverhogingen die aan de euro worden toegeschreven vormen daarbij de belangrijkste dissonant. Tot deze conclusies komt het onderzoeksbureau Berenschot, dat in opdracht van het ministerie van Financiën de introductie van de euro heeft onderzocht.
Ik weet het zo net niet. Consumenten voelen dat ze teveel betalen in de winkel. ING bevestigt dat. Winkeliers hebben teveel betaald voor betaalterminals. Het muntontwerp is zodanig onlogisch dat de transactietijd bij betaling in de winkel langer is dan voorheen (en dat tikt dus echt aan, als we het over maatschappelijke efficientie hebben). Zelfs Zalm erkent dat talloze gemeenten te enthousiast de parkeerbelasting hebben verhoogd. En toch viert het Ministerie maandagmiddag een feestje.
Misschien koop ik deze maandag toch wat. Ik denk een pakje boter.
Sunday, June 30, 2002
ING Bank: één derde van de prijsstijging komt door euro
Gelukkig heeft nu ook zwaargewicht ING zich in de discussie gemengd. Waar CPB, Zalm, DNB beweren dat maar 0,3 procent van de inflatie veroorzaakt is door afrondingen/prijsverhogen die tactisch zijn gekozen bij invoering van de Euro, stelt ING op grond van longitudinaler onderzoek dat het ongeveer één procent is.
Het schijnt dat ook ING niets zal kopen as. 1 juli.....
Het schijnt dat ook ING niets zal kopen as. 1 juli.....
Test....
.. op vrijdagochtend vroeg bij de geldautomaat. Ging ik meekijken bij pinnen van een goede vriendin. En we vroegen ons af, slikt deze automaat eigenlijk de biljetten in als je ze er niet uithaalt? En ja hoor, daar gingen ze; en wel zo rap dat we mooi het nakijken hadden....
Ik zal u tzt vertellen hoe de systemen en klantenservice-afdelingen van de diverse betrokken banken hier mee zijn omgaan.
Ik zal u tzt vertellen hoe de systemen en klantenservice-afdelingen van de diverse betrokken banken hier mee zijn omgaan.
Alles is te duur door de euro, dus kopen we niet op 1 juli ...
In mijn e-mailbox belandde een kettingbrief met de oproep om niet te kopen op 1 juli as. Dit om de weerzin te demonstreren tegen iedereen die zijn prijzen heeft verhoogd. Ik weet nog niet of ik eraan mee ga doen. Ik heb zelf sinds een paar maanden het 'geen fooi in de horeca-plan' ingezet. Moet je je voorstellen. Bestelde ik 4 biertjes afgelopen donderdag. Zegt de barman, dat is dan € 5,40. Waarop ik denk: Hé, er is nog een ethische ondernemer hier, en dat nota bene zo dicht bij het concertgebouw. Ik geef hem een tientje.
Komt ie terug, zegt ie; ja stom, dat moest natuurlijk 7 euro 20 zijn.
Komt ie terug, zegt ie; ja stom, dat moest natuurlijk 7 euro 20 zijn.
Friday, June 28, 2002
Wet elektronisch betalen en vrijstellingsregeling wet toezicht kredietwezen per 1 juli in werking
Op 1 juli 2002 treedt de Wet elektronisch geld in werking. Dit betekent dat ook niet-bancaire instellingen voortaan elektronisch geld mogen uitgeven. Wel dienen de niet-bancaire instellingen dan, net als banken, een gezonde en prudente bedrijfsvoering te kennen en financieel solide te zijn. Hiertoe worden zij geplaatst onder toezicht, dat geënt is op het bedrijfseconomisch toezicht van banken. Het toezicht wordt uitgeoefend door de Nederlandsche Bank. De wet behelst de uitvoering van een tweetal Europese richtlijnen. Het doel van de wet is het openbreken van de markt voor niet-bancaire instellingen die elektronisch geld willen uitgeven en het stimuleren van de ontwikkeling van elektronisch geld door het vertrouwen van de consument te bevorderen.
Ik verwijs verder naar de website van 1.1a2, Vereniging voor Elektronisch Geld Instellingen in Nederland. En ik voorspel dat deze wet wel eens het omgekeerde effect zou kunnen hebben. Koude sanering van de markt voor diverse prima werkende lokale betaalsystemen, die onbetaalbaar worden omdat nu opeens de WID en de MOT moeten worden toegepast....
Ik verwijs verder naar de website van 1.1a2, Vereniging voor Elektronisch Geld Instellingen in Nederland. En ik voorspel dat deze wet wel eens het omgekeerde effect zou kunnen hebben. Koude sanering van de markt voor diverse prima werkende lokale betaalsystemen, die onbetaalbaar worden omdat nu opeens de WID en de MOT moeten worden toegepast....
Persuitnodiging euroconferentie The lessons learned
Een half jaar na de chartale invoering van de euro organiseert het Nationaal Forum voor de introductie van de euro een conferentie over “The lessons learned”. Deze conferentie vindt plaats op maandag 1 juli 2002 in de Oude Zaal van de Tweede Kamer en duurt van 14.00 uur tot en met 17.15 uur. Mediavertegenwoordigers kunnen aan de hele conferentie deelnemen, maar dienen zich hiervoor wel vooraf aan te melden bij het secretariaat van de directie voorlichting van het ministerie van Financiën: 070-3427540.
Voor de uitkomsten van de conferentie verwijs ik alvast naar een eerdere log-entry:
...... schat ik dat de uitkomst van het evaluatie onderzoek wordt:
Het had misschien op sommige punten beter gekund, met name efficienter, maar dankzij de poldermodel-insteek in het Nederlandse, blijken we internationaal wel het beste te hebben geopereerd. Hulde aan de Minister en zijn staf!
Voor de uitkomsten van de conferentie verwijs ik alvast naar een eerdere log-entry:
...... schat ik dat de uitkomst van het evaluatie onderzoek wordt:
Het had misschien op sommige punten beter gekund, met name efficienter, maar dankzij de poldermodel-insteek in het Nederlandse, blijken we internationaal wel het beste te hebben geopereerd. Hulde aan de Minister en zijn staf!
Mededeling van het Ministerie van Financiën
De vragen van Wijn en Mosterd zijn al beantwoord in de op 7 juni 2002 aan de Kamer gezonden brief over de maatschappelijke aspecten van het betalingsverkeer.
Rapport HBD/M&I over betaalterminals: mag het een onsje meer zijn?
Gistermiddag was ik op een korte persbijeenkomst waar door Hoofdbedrijfsschap Detailhandel het resultaat werd gepresenteerd van een onderzoek van M&I Partners. Dat ging over de manier waarop voor de detailhandel de overgang op de euro en met name de upgrading van betaalterminals was verlopen. De toonzetting van zowel rapport als presentatie was vrij constructief. Er werd niet getracht een hoofdschuldige te vinden, maar met feitelijke informatie meer inzicht verschaft in het proces van de euro-upgrade. Een belangrijke conclusie is dat sprake is van een behoorlijk mistige feitelijke gang van zaken; zowel destijds bij de invoering en overgang van de euro; als op dit moment. Al met al heeft het HBD daarmee de indruk dat er met de bestede 65 miljoen euro eigenlijk iets teveel betaald is c.q. betaald is voor wat niet door detailhandel gewenst werd.
Saillante elementen uit het rapport en de presentatie door Jaap Akkermans zijn:
- de detailhandel heeft 65 miljoen euro besteed aan euro-upgrades. Technisch is dat proces prima verlopen, er zat echter behoorlijk wat extra functionaliteit verstopt in die upgrades, die strikt genomen niet voor rekening van detailhandel zouden hebben hoeven te komen (met name de beveiligingsverbeteringen); de upgrade's zijn echter gepresenteerd als euro-upgrade,
- Interpay gaf aan dat detaillisten het best het advies van de thuisbankier konden volgen m.b.t. nieuwe terminals. Deze adviezen bleken echter niet altijd de juiste adviezen te zijn; dat sprake was van een vrije keuze van terminals en waarop dan gelet zou moeten worden is onvoldoende duidelijk gemaakt aan winkeliers,
- de invoering van de euro was voor een aantal terminal leveranciers reden om uit de markt te stappen; het gevolg was dat slechts een klein aantal spelers aan de slag is gegaan met de specificaties voor euro-proof terminals;
- de invoering van de euro was voor Eurocard/Mastercard aanleiding om de eigen host uit te faseren en de Nederlandse autorisaties ook via Interpay te gaan laten lopen; netto effect is dat functionaliteit voor credit-card transacties verloren is gegaan,
- de chip-only betaalterminals zijn vrijwel allemaal uitgefaseerd en vervangen door combi-terminals (pin-chip); een pin-only terminal is niet meer beschikbaar (de winkelier krijgt dan pin/chip terminal waar chipgedeelte is gedeactiveerd).
Het totaalbeeld zoals dat bij mij ontstaat naar aanleiding van het rapport is:
1-dat de heftige strijd rond Chipper en Chipknip de banken er in 1996/1997 toe heeft gebracht om met name de aandacht te richten op het winnen van de markt voor chipterminals en niet op de lange termijn,
2-dat de meest cruciale beslissing betrekking heeft gehad op de knip in functionaliteiten van terminalspecificaties. De keuze welke functionaliteit op welke datum of met welke release ingevoerd zou moeten worden (millenium, euro, triple-DES, voxmix, ITA) is nooit onderwerp van open discussie geweest, doch eenzijdig door banken en Interpay is vastgesteld. Waar het de banken uitkwam kreeg de detailhandel het millenium en een chip-terminal gratis; de rest is ondergebracht in euro-release (en daarvoor moest betaald worden).
3-dat op diverse markten sprake is geweest van aanbodverschraling (aantal terminalleveranciers; mogelijkheid om pin-only terminal te krijgen) c.q. strategiekeuze's (opheffen aparte autorisatie credit-cards) naar aanleiding van de millenium/euro problematiek. In feite is de keuzemogelijkheid c.q. marktwerking op deze terreinen duidelijk verminderd.
4-dat het wel eens zo zou kunnen zijn dat winkeliers niet alleen hebben moeten betalen voor extra functies in de euro-release, maar in feite via de pintarieven Beanet ook nog meebetaald hebben aan de ontwikkeling van het ITA-terminal concept (dat nu door banken zelfstandig verder vermarkt en gexploiteerd wordt).
Bezien vanuit het perspectief van de banken is het invoegen van extra functionaliteit in de euro-release best een handige zet, zeker als de afspraak is dat ieder zijn eigen kosten moet dragen. Er blijkt echter een duidelijk cultuurverschil tussen financiële wereld en detailhandel. In de detailhandel wordt in dit soort situaties gevraagd: "Mag het een onsje meer zijn?". Het rapport van HBD en M&I toont aan dat de banken, al zijn ze al vele jaren actief in de retail, zich die wijze les uit de retail-boekjes nog niet eigen gemaakt hebben. Ze waren vermoedelijk te bang dat het antwoord negatief zou luiden.
Saillante elementen uit het rapport en de presentatie door Jaap Akkermans zijn:
- de detailhandel heeft 65 miljoen euro besteed aan euro-upgrades. Technisch is dat proces prima verlopen, er zat echter behoorlijk wat extra functionaliteit verstopt in die upgrades, die strikt genomen niet voor rekening van detailhandel zouden hebben hoeven te komen (met name de beveiligingsverbeteringen); de upgrade's zijn echter gepresenteerd als euro-upgrade,
- Interpay gaf aan dat detaillisten het best het advies van de thuisbankier konden volgen m.b.t. nieuwe terminals. Deze adviezen bleken echter niet altijd de juiste adviezen te zijn; dat sprake was van een vrije keuze van terminals en waarop dan gelet zou moeten worden is onvoldoende duidelijk gemaakt aan winkeliers,
- de invoering van de euro was voor een aantal terminal leveranciers reden om uit de markt te stappen; het gevolg was dat slechts een klein aantal spelers aan de slag is gegaan met de specificaties voor euro-proof terminals;
- de invoering van de euro was voor Eurocard/Mastercard aanleiding om de eigen host uit te faseren en de Nederlandse autorisaties ook via Interpay te gaan laten lopen; netto effect is dat functionaliteit voor credit-card transacties verloren is gegaan,
- de chip-only betaalterminals zijn vrijwel allemaal uitgefaseerd en vervangen door combi-terminals (pin-chip); een pin-only terminal is niet meer beschikbaar (de winkelier krijgt dan pin/chip terminal waar chipgedeelte is gedeactiveerd).
Het totaalbeeld zoals dat bij mij ontstaat naar aanleiding van het rapport is:
1-dat de heftige strijd rond Chipper en Chipknip de banken er in 1996/1997 toe heeft gebracht om met name de aandacht te richten op het winnen van de markt voor chipterminals en niet op de lange termijn,
2-dat de meest cruciale beslissing betrekking heeft gehad op de knip in functionaliteiten van terminalspecificaties. De keuze welke functionaliteit op welke datum of met welke release ingevoerd zou moeten worden (millenium, euro, triple-DES, voxmix, ITA) is nooit onderwerp van open discussie geweest, doch eenzijdig door banken en Interpay is vastgesteld. Waar het de banken uitkwam kreeg de detailhandel het millenium en een chip-terminal gratis; de rest is ondergebracht in euro-release (en daarvoor moest betaald worden).
3-dat op diverse markten sprake is geweest van aanbodverschraling (aantal terminalleveranciers; mogelijkheid om pin-only terminal te krijgen) c.q. strategiekeuze's (opheffen aparte autorisatie credit-cards) naar aanleiding van de millenium/euro problematiek. In feite is de keuzemogelijkheid c.q. marktwerking op deze terreinen duidelijk verminderd.
4-dat het wel eens zo zou kunnen zijn dat winkeliers niet alleen hebben moeten betalen voor extra functies in de euro-release, maar in feite via de pintarieven Beanet ook nog meebetaald hebben aan de ontwikkeling van het ITA-terminal concept (dat nu door banken zelfstandig verder vermarkt en gexploiteerd wordt).
Bezien vanuit het perspectief van de banken is het invoegen van extra functionaliteit in de euro-release best een handige zet, zeker als de afspraak is dat ieder zijn eigen kosten moet dragen. Er blijkt echter een duidelijk cultuurverschil tussen financiële wereld en detailhandel. In de detailhandel wordt in dit soort situaties gevraagd: "Mag het een onsje meer zijn?". Het rapport van HBD en M&I toont aan dat de banken, al zijn ze al vele jaren actief in de retail, zich die wijze les uit de retail-boekjes nog niet eigen gemaakt hebben. Ze waren vermoedelijk te bang dat het antwoord negatief zou luiden.
Wednesday, June 26, 2002
Uit de e-payment news:
-Gemplus and iPIN Partner to Deliver SIM-Enabled Mobile Payment Platform,
-Logica, iPIN and Convergys Demo World's First Converged Prepaid, Postpaid and m-Commerce Solution,
-Wirca Introduces First Mobile Payment Application for Point-of-Sale Terminals,
-New Global Organization Formed to Foster Worldwide Growth in the Mobile Services Market,
-ACI and NCR to Implement IFX Standard for Web-Enabled ATMs.
-Logica, iPIN and Convergys Demo World's First Converged Prepaid, Postpaid and m-Commerce Solution,
-Wirca Introduces First Mobile Payment Application for Point-of-Sale Terminals,
-New Global Organization Formed to Foster Worldwide Growth in the Mobile Services Market,
-ACI and NCR to Implement IFX Standard for Web-Enabled ATMs.
Tuesday, June 25, 2002
Fraude Rabo/AA passen betreft ander betaalpunt dan Okura
Quotefinance meldt dat de ingetrokken passen betrekking hebben op een ander betaalpunt waar gegevens afgetapt zijn dan Okura. Een andere bezinepomp of kledingzaak, denk ik dan. Zullen we zeggen dat we binnen 2 weken weten welk punt het is en wie het gedaan heeft?
ABN AMRO en Rabo trekken passen in..
..aldus dit bericht bij QuoteFinance. Uit het artikel zou je bijna afleiden dat de Postbank de eerste was die de fraude op het netvlies had. Wat diezelfde Postbank doet (pasjes intrekken etc) blijft overigens onbesproken.
Overigens, het politieonderzoek naar de pinpasfraude vordert goed. Ik zag net nog twee agenten een interview houden bij het Total Station. Ik heb inmiddels ook zelf een hypothese ontwikkeld. En die is dat sommige van de klanten van dat station (verzameld in een chaufferende beroepsgroep) wellicht ook in het complot zitten. We zullen eens zien.
Overigens, het politieonderzoek naar de pinpasfraude vordert goed. Ik zag net nog twee agenten een interview houden bij het Total Station. Ik heb inmiddels ook zelf een hypothese ontwikkeld. En die is dat sommige van de klanten van dat station (verzameld in een chaufferende beroepsgroep) wellicht ook in het complot zitten. We zullen eens zien.
E-marktplaatsen werken niet zo goed
aldus een artikel in het Financieel Dagblad. Hierin komen rapporten van Forrester en Berenschot aan de orde. Daaruit blijkt dat de euforie over gezamenlijke inkoop via Internet alleen gerechtvaardig is als er een echt neutrale plek is waar partijen samenkomen om zaken te doen. Tegelijk blijkt echter ook dat veel inkoopafdelingen na jaren van sanering en optimalisering van inkoopprocedures, weinig zin hebben om plotseling met een potentieel groter aantal marktpartijen zaken te moeten doen via de e-marktplaats.
Een thema is verder een goede koppeling van bedrijfsprocessen aan de e-marktplaats. Men kan zich afvragen of inkopers niet wat al te kortzichtig gaan voor de korte voordelen. Vooral in organisaties die grote SAP-implementaties achter de rug hebben zullen de inkopers begrijpen dat wat breder en bedrijfskundig denken ook geld op kan leveren voor de organisatie.
Een thema is verder een goede koppeling van bedrijfsprocessen aan de e-marktplaats. Men kan zich afvragen of inkopers niet wat al te kortzichtig gaan voor de korte voordelen. Vooral in organisaties die grote SAP-implementaties achter de rug hebben zullen de inkopers begrijpen dat wat breder en bedrijfskundig denken ook geld op kan leveren voor de organisatie.
HBD brengt rapport terminals uit en NMa informeert/consulteert in onderzoek pintransacties
Binnen een half uur twee persberichten over betalingsverkeer gisteren. Die van het HBD betreft een perspresentatie van onderzoek naar de markt voor terminal-apparatuur. Wij zien dat de titel van het onderzoeksrapport over deze materie luidt:
"E-day voor de betaalautomaat; een analyse van recente en komende veranderingen" en dat het geschreven is door drs. J. Akkermans van M&I Partners.
Een half uur later zien we bij ANP-perssupport de NMa-mededeling:
De Nederlandse Mededingingsautoriteit (NMa) heeft een informatie- en consultatiedocument gepubliceerd in het kader van haar onderzoek naar de banksector in het algemeen en het elektronische betalingsverkeer in het bijzonder. Met name netwerkdiensten voor pintransacties en de rol van Interpay staan hierbij centraal. In het document besteedt de NMa aandacht aan de concurrentiekarakteristieken van de Nederlandse banksector, maar vooral aan de aspecten die in het mededingingstoezicht van het elektronische betalingsverkeer een belangrijke rol spelen. De NMa stelt marktpartijen met gerichte vragen in de gelegenheid te reageren.
Het rapport is op het moment van dit schrijven echter nog niet te downloaden en ook het eigen persbericht staat nog niet bij de NMa op de site.
"E-day voor de betaalautomaat; een analyse van recente en komende veranderingen" en dat het geschreven is door drs. J. Akkermans van M&I Partners.
Een half uur later zien we bij ANP-perssupport de NMa-mededeling:
De Nederlandse Mededingingsautoriteit (NMa) heeft een informatie- en consultatiedocument gepubliceerd in het kader van haar onderzoek naar de banksector in het algemeen en het elektronische betalingsverkeer in het bijzonder. Met name netwerkdiensten voor pintransacties en de rol van Interpay staan hierbij centraal. In het document besteedt de NMa aandacht aan de concurrentiekarakteristieken van de Nederlandse banksector, maar vooral aan de aspecten die in het mededingingstoezicht van het elektronische betalingsverkeer een belangrijke rol spelen. De NMa stelt marktpartijen met gerichte vragen in de gelegenheid te reageren.
Het rapport is op het moment van dit schrijven echter nog niet te downloaden en ook het eigen persbericht staat nog niet bij de NMa op de site.
Monday, June 24, 2002
Nummerportabiliteit, is dat wel het juiste thema?
Eerder in dit log beloofde ik een bijdrage aan de discussie over nummerportabiliteit. Door John Caspers en ondergetekende is de materie wat nader bestudeerd. Zodoende hebben we bijgaand discussiestuk opgesteld. In feite is het een oproep aan alle bij dit dossier betrokkenen om de zaak wat fundamenteler te bestuderen en niet overhaast te komen tot interventies in de markt waar niemand wat aan heeft en iedereen straks voor moet betalen.
Ons lijkt het zinvoller om niet langer over nummerportabiliteit te praten, maar de volgende vragen eens op te pakken:
1-heeft de consument in een digitale toekomst waarin per definitie gebruik wordt gemaakt van diverse banken en financiële instellingen niet veel meer baat bij een interconnectiestandaard voor elektronisch bankieren (die het mogelijk maakt snel en eenvoudig transacties tussen banken te laten uitvoeren) dan bij enkelvoudige nummerportabiliteit?
2-moet het bestaande en nieuwe marktpartijen in Nederland vrij staan om een eigen rekening- en controlesystematiek te kiezen of dient van overheidswege een vaste systematiek (zo ja, welke?) opgelegd te worden,
3-welke organisatie moet de uitgifte van Nederlandse 10-cijferige rekeningnummers beheren?
We zijn benieuwd naar uw reactie.
Ons lijkt het zinvoller om niet langer over nummerportabiliteit te praten, maar de volgende vragen eens op te pakken:
1-heeft de consument in een digitale toekomst waarin per definitie gebruik wordt gemaakt van diverse banken en financiële instellingen niet veel meer baat bij een interconnectiestandaard voor elektronisch bankieren (die het mogelijk maakt snel en eenvoudig transacties tussen banken te laten uitvoeren) dan bij enkelvoudige nummerportabiliteit?
2-moet het bestaande en nieuwe marktpartijen in Nederland vrij staan om een eigen rekening- en controlesystematiek te kiezen of dient van overheidswege een vaste systematiek (zo ja, welke?) opgelegd te worden,
3-welke organisatie moet de uitgifte van Nederlandse 10-cijferige rekeningnummers beheren?
We zijn benieuwd naar uw reactie.
Financiële bijsluiter binnenkort verplicht
De Autoriteit Financiële Markten (AFM) heeft marktpartijen gewaarschuwd dat vanaf 1 juli as de bijvoeging van de financiële bijsluiter bij complexe financiële producten verplicht is. Een en ander ter voorkoming van onopgemerkte, ongewenste bijwerkingen in de financiële positie van de consument.
Zeer onbetrouwbare bronnen melden dat verdergaande maatregelen in overweging worden genomen. Daaronder ook de over een jaar in te voeren verplichting dat op elke folder van financiële instellingen in grote zwarte letters komt te staan: ONJUIST BELEGGEN KAN LEIDEN TOT VERMINDERDE LEVENSVREUGDE EN ONVRUCHTBAARHEID !!!. En dat wordt dan weer door allerlei zelfgemaakte stickers van consumenten afgeplakt. En zo blijven we bezig...
Zeer onbetrouwbare bronnen melden dat verdergaande maatregelen in overweging worden genomen. Daaronder ook de over een jaar in te voeren verplichting dat op elke folder van financiële instellingen in grote zwarte letters komt te staan: ONJUIST BELEGGEN KAN LEIDEN TOT VERMINDERDE LEVENSVREUGDE EN ONVRUCHTBAARHEID !!!. En dat wordt dan weer door allerlei zelfgemaakte stickers van consumenten afgeplakt. En zo blijven we bezig...
Wet Grensoverschrijdend Betalingsverkeer aanpassen?
Trouw meldde afgelopen zaterdag ook dat het Ministerie van Financiën bij de Raad van State een voorstel heeft liggen om de Wet Grensoverschrijdend Betalingsverkeer aan te passen aan de Europese Verordening m.b.t. tarieven. In feite wil men zo de lage tarieven c..q. de mogelijkheid om deze te verordonneren wettelijk verankeren. Mij lijkt dat persoonlijk een slecht plan.
Juridisch bezien is de manoevre niet nodig omdat de Europese Verordening direkte werking in de lidstaten heeft. In feite gaat het dus om verhulde verdere interventie in de betaalmarkt. Door deze te verpakken als voortvloeiend uit Europese regels hoopt het Ministerie van Financiën nu niet de politieke discussie aan te gaan en wel hun positie te versterken. Ik ben benieuwd of lobby-verenigingen, parlement en Raad van State de actie doorzien.
Juridisch bezien is de manoevre niet nodig omdat de Europese Verordening direkte werking in de lidstaten heeft. In feite gaat het dus om verhulde verdere interventie in de betaalmarkt. Door deze te verpakken als voortvloeiend uit Europese regels hoopt het Ministerie van Financiën nu niet de politieke discussie aan te gaan en wel hun positie te versterken. Ik ben benieuwd of lobby-verenigingen, parlement en Raad van State de actie doorzien.
Pasjes van Fortis in de post gestolen
Jawel, het was weer raak. Bij de posterijen werd door snoodaards een serie pasjes bedoeld voor rekeninghouders onderschept. En daarmee werden met de handtekening-betaal-functionaliteit (zoals in Frankrijk beschikbaar) buitenlandse 'pin-betalingen' (zonder pin dus, met alleen handtekening) gedaan. Fraude werd gemeld. En boeven gepakt. Aldus Trouw afgelopen zaterdag.
Friday, June 21, 2002
Automatiseringsgids; bijna goed, maar net niet
In de door mij zeer gewaardeerde Automatiseringsgids analyseert Rolf Zaal de positie van CCV ten opzichte van Interpay m.b.t. de netwerktransportdienst pinnen. De conclusie is dat het voor CCV als eventuele nieuwe aanbieder van pinautorisatiediensten niet eenvoudig zal worden om Interpay partij te geven in de markt. Ik deel die conclusie. Er zijn echter ook inhoudelijke onjuistheden te vinden in het artikel en omwille van de zuiverheid van de discussie zet ik die hier even neer:
-Er is geen bankvergunning van DNB nodig om pintransacties te mogen transporteren. De enige vereiste is dat banken bereid moeten zijn die activiteit ook te doen laten verrichten door anderen dan Interpay.
-In een kort geding in 1988 (door CCV aangespannen) is door de rechter bepaald dat banken om veiligheidsredenen het voorrecht moeten kunnen behouden om de switchfunctie zelf te doen. CCV is zich toen gaan richten op switchen voor alle andere typen produkten
-In een beschikking van het Ministerie van EZ (1992) is aangegeven dat op termijn een dergelijke switchfunctie ook door derden zou moeten kunnen worden uitgevoerd. Feitelijk is nadien de markt echter niet opengebroken, met alle gevolgen van dien (klagende winkeliers ivm te hoge tarieven en kleiner wordende markt voor terminalleveranciers). Momenteel loopt een onderzoek van de NMa naar dit punt.
-er is geen clearing en settlement activiteit verweven met het aanbieden van de netwerkdienst autoriseren van pintransacties. Clearing en settlement kan gewoon via Interpay blijven lopen,
-er is dus ook geen rekening bij DNB nodig om deze dienst aan te bieden.
Ondertussen zijn we wel benieuwd. In het artikel wordt namelijk aangekondigd dat CCV wat pilots gaat verrichten. En ook praat met banken. Wie weet dat banken zelf ook van mening zijn dat het goedkoper kan dan nu bij Interpay.....
-Er is geen bankvergunning van DNB nodig om pintransacties te mogen transporteren. De enige vereiste is dat banken bereid moeten zijn die activiteit ook te doen laten verrichten door anderen dan Interpay.
-In een kort geding in 1988 (door CCV aangespannen) is door de rechter bepaald dat banken om veiligheidsredenen het voorrecht moeten kunnen behouden om de switchfunctie zelf te doen. CCV is zich toen gaan richten op switchen voor alle andere typen produkten
-In een beschikking van het Ministerie van EZ (1992) is aangegeven dat op termijn een dergelijke switchfunctie ook door derden zou moeten kunnen worden uitgevoerd. Feitelijk is nadien de markt echter niet opengebroken, met alle gevolgen van dien (klagende winkeliers ivm te hoge tarieven en kleiner wordende markt voor terminalleveranciers). Momenteel loopt een onderzoek van de NMa naar dit punt.
-er is geen clearing en settlement activiteit verweven met het aanbieden van de netwerkdienst autoriseren van pintransacties. Clearing en settlement kan gewoon via Interpay blijven lopen,
-er is dus ook geen rekening bij DNB nodig om deze dienst aan te bieden.
Ondertussen zijn we wel benieuwd. In het artikel wordt namelijk aangekondigd dat CCV wat pilots gaat verrichten. En ook praat met banken. Wie weet dat banken zelf ook van mening zijn dat het goedkoper kan dan nu bij Interpay.....
Nieuws uit de centrale bank
Eergisteren stond de volgende advertentie in de krant:
FINANCIEEL STRATEGISCH MANAGER -DNB -
'unieke opdracht' -Euro 100.000 plus
De Nederlandsche Bank. Organisatie met belangrijke maatschappelijke positie in de Nederlandse economie. Actieve bijdrage binnen het stelsel van Europese Centrale Banken. De ontwikkelingen gaan snel. In Nederland en in Europa. Ook de rol van DNB verandert. De vraag naar een -bedrijfsmatige verantwoording richting externe stakeholders -waaronder de RvC- groeit. Verduidelijking en aanscherping van de bedrijfsmatige strategie is daardoor gevraagd. Nieuwe positie. Opdracht: definieer de bankbrede bedrijfsstrategie -algemeen en financieel-, zorg voor monitoring van de uitvoering en belangrijk: initieer proces en kweek enthousiasme binnen de totale organisatie om bedrijfsstrategisch denken en handelen ingebed te krijgen. Hiervoor is alle ruimte beschikbaar. Rapportage rechtstreeks aan DNB-directie. Eigen team met twee academici. Voor professional en manager met een uitstekend analytisch denkvermogen, financiële en strategische kennis. Bezit de kwaliteit om mensen' mee te krijgen en veranderingen door te voeren. Heeft gewerkt in strategy positie in bedrijfsleven of overheid. Behoort tot de allerbesten. De lat ligt hoog. Leeftijd: vanaf 35 jaar.
Wat leiden we hieruit af?
DNB voelt de hete adem in de nek van de regelgever, Ministeries, Raad van Commissarissen en buitenwacht omdat er zoveel geld wordt verdiend door zoveel personeel, terwijl niet altijd even duidelijk is wat de maatschappij hiervoor terugkrijgt. Er worden zowel publieke taken uitgevoerd (geldmarktbeleid uitvoeren, toezicht houden) als private taken (rekeningsysteem beheren). Steeds meer mag verwacht worden dat die op een kostendekkend niveau moeten worden aangeboden om te voorkomen dat de belastingbetaler eigenlijk bijdraagt aan het onder kostprijs kunnen aanbieden van diensten op de private markt (en daar zit de private markt niet op te wachten). Maar goed, binnen een cultuur waar niet op een centje meer of minder wordt gekeken zul je niemand aantreffen die vorm kan geven aan cultuuromslag naar het denken in termen van noodzakelijke/gewenste kosten; output enzovoorts. Dus zo iemand huur je dan van buiten in.
Mooi salaris overigens.... de enige echte persoon die deze klus zou kunnen trekken is diegene die begint met dat salaris als voorbeeldfunctie te halveren, om vervolgens van DNB-medewerkers op de hogere niveau's hetzelfde te eisen. Dat lijkt me een mooi bedrijfsmatig begin.
FINANCIEEL STRATEGISCH MANAGER -DNB -
'unieke opdracht' -Euro 100.000 plus
De Nederlandsche Bank. Organisatie met belangrijke maatschappelijke positie in de Nederlandse economie. Actieve bijdrage binnen het stelsel van Europese Centrale Banken. De ontwikkelingen gaan snel. In Nederland en in Europa. Ook de rol van DNB verandert. De vraag naar een -bedrijfsmatige verantwoording richting externe stakeholders -waaronder de RvC- groeit. Verduidelijking en aanscherping van de bedrijfsmatige strategie is daardoor gevraagd. Nieuwe positie. Opdracht: definieer de bankbrede bedrijfsstrategie -algemeen en financieel-, zorg voor monitoring van de uitvoering en belangrijk: initieer proces en kweek enthousiasme binnen de totale organisatie om bedrijfsstrategisch denken en handelen ingebed te krijgen. Hiervoor is alle ruimte beschikbaar. Rapportage rechtstreeks aan DNB-directie. Eigen team met twee academici. Voor professional en manager met een uitstekend analytisch denkvermogen, financiële en strategische kennis. Bezit de kwaliteit om mensen' mee te krijgen en veranderingen door te voeren. Heeft gewerkt in strategy positie in bedrijfsleven of overheid. Behoort tot de allerbesten. De lat ligt hoog. Leeftijd: vanaf 35 jaar.
Wat leiden we hieruit af?
DNB voelt de hete adem in de nek van de regelgever, Ministeries, Raad van Commissarissen en buitenwacht omdat er zoveel geld wordt verdiend door zoveel personeel, terwijl niet altijd even duidelijk is wat de maatschappij hiervoor terugkrijgt. Er worden zowel publieke taken uitgevoerd (geldmarktbeleid uitvoeren, toezicht houden) als private taken (rekeningsysteem beheren). Steeds meer mag verwacht worden dat die op een kostendekkend niveau moeten worden aangeboden om te voorkomen dat de belastingbetaler eigenlijk bijdraagt aan het onder kostprijs kunnen aanbieden van diensten op de private markt (en daar zit de private markt niet op te wachten). Maar goed, binnen een cultuur waar niet op een centje meer of minder wordt gekeken zul je niemand aantreffen die vorm kan geven aan cultuuromslag naar het denken in termen van noodzakelijke/gewenste kosten; output enzovoorts. Dus zo iemand huur je dan van buiten in.
Mooi salaris overigens.... de enige echte persoon die deze klus zou kunnen trekken is diegene die begint met dat salaris als voorbeeldfunctie te halveren, om vervolgens van DNB-medewerkers op de hogere niveau's hetzelfde te eisen. Dat lijkt me een mooi bedrijfsmatig begin.
Nieuws uit de bankenwereld
Het pinnen in het buitenland zal vermoedelijk vanaf 1 juli as gratis zijn. Maar ik denk dat we wel op korte termijn betalen voor gastgebruik geldautomaten kunnen verwachten. Ik verwacht dat banken circa € 0,50 gaan vragen bij gebruik bij bankautomaat van andere dan de eigen bank. Klant kan kiezen voor gratis bij eigen bank, of betaald elders. Verder ontstaat zo een lichte winstbron in Nederland (tarief minus servicekosten) tegen licht verlies in buitenland. Verder is er ook nog de mogelijkheid om voor geldautomaten op handige plekken (niet bij bank maar in de winkel) gewoon een bedrag van € 1,00 of € 1,50 te gaan vragen.
Maar goed, laten we niet op de zaak vooruitlopen... het wachten is nog op de formele aankondiging en bevestigingen van Rabo en Postbank; waar men naar het schijnt overuren draait op dit moment.
Maar goed, laten we niet op de zaak vooruitlopen... het wachten is nog op de formele aankondiging en bevestigingen van Rabo en Postbank; waar men naar het schijnt overuren draait op dit moment.
Nieuws uit de internet-wereld
Uit de Internet-wereld diverse berichten:
-de gezamenlijke winkeliers in Nederland hebben nieuwe afspraken over winkelen op internet gemaakt (aldus de Automaseringsgids) en gaan zich aan alle Nederlandse en Europese regels en code's houden,
-Sony heeft een deal met Global Collect gesloten om de betalingen te regelen voor verkoop van spelletjes (aldus Planet Multimedia),
-alltheweb zou Google in gaan halen als zoekmachine,
-Ron Onrust attendeerde mij op artikel in the Wall Street Journal van 20 juni 2002 waaruit duidelijk wordt dat Paypal stopt met samenwerken met Electronic Payment Exchange en vanaf november gaat samenwerken met Wells Fargo tbv autorisatie credit-card transacties. Reden: credit-card maatschappijen proberen zoveel mogelijk kaf van het autorisatiekoren te scheiden en reselling van autorisaties zoveel mogelijk uit te bannen.
-John Caspers wees me op het persbericht van Bibit; voor de eerste keer wordt een winst gemeld. Goed nieuws in barre tijden (de beurs heeft de gebruikelijke zomer-depressie op dit moment). Hoofdoorzaak volgens Bibit is dat ze in staat zijn zowel telefonische als Internet-transacties te processen.
-de gezamenlijke winkeliers in Nederland hebben nieuwe afspraken over winkelen op internet gemaakt (aldus de Automaseringsgids) en gaan zich aan alle Nederlandse en Europese regels en code's houden,
-Sony heeft een deal met Global Collect gesloten om de betalingen te regelen voor verkoop van spelletjes (aldus Planet Multimedia),
-alltheweb zou Google in gaan halen als zoekmachine,
-Ron Onrust attendeerde mij op artikel in the Wall Street Journal van 20 juni 2002 waaruit duidelijk wordt dat Paypal stopt met samenwerken met Electronic Payment Exchange en vanaf november gaat samenwerken met Wells Fargo tbv autorisatie credit-card transacties. Reden: credit-card maatschappijen proberen zoveel mogelijk kaf van het autorisatiekoren te scheiden en reselling van autorisaties zoveel mogelijk uit te bannen.
-John Caspers wees me op het persbericht van Bibit; voor de eerste keer wordt een winst gemeld. Goed nieuws in barre tijden (de beurs heeft de gebruikelijke zomer-depressie op dit moment). Hoofdoorzaak volgens Bibit is dat ze in staat zijn zowel telefonische als Internet-transacties te processen.
Nieuws uit de gewone wereld.
Trouw meldt eergisteren dat:
-één op de vijf Nederlanders volledig in Euro's denkt,
-één op de vier Nederlanders de gulden terug wil en
-één op de drie Nederlanders de muntnog van alle kanten moet bekijken om de waarde te bepalen.
Desgevraagd valt het de banken wat tegen, dat het zo lang duurt. En de supermarkten, verenigingd in het centraal bureau voor de levensmiddelenhandel willen de één en twee-cent zo snel mogelijk kwijt. De wachttijd bij de kassa neemt teveel toe door dat gepruts met die flutmuntjes.
Opmerkelijk: DNB en Ministerie van Financiën vinden dat de burger gewoon met die munt moet leren omgaan. Juist die twee partijen die met een beetje intelligentie een rol hebben kunnen spelen in het besluitvormings- en ontwerpproces van die munten (en daar kennelijk hebben zitten slapen of de esthetiek van het ontwerp hebben laten prevaleren boven het gebruiksgemak ervan) trekken nu hun handen af van het ontwerp (en de inefficiency) waar ze zelf mede-verantwoordelijk voor zijn. Ze ontwerpen een lepel in de vorm van een vork en zeggen dat de burger toch de soep maar moet leren eten met de door mede door hen ontworpen lepel.....
-één op de vijf Nederlanders volledig in Euro's denkt,
-één op de vier Nederlanders de gulden terug wil en
-één op de drie Nederlanders de muntnog van alle kanten moet bekijken om de waarde te bepalen.
Desgevraagd valt het de banken wat tegen, dat het zo lang duurt. En de supermarkten, verenigingd in het centraal bureau voor de levensmiddelenhandel willen de één en twee-cent zo snel mogelijk kwijt. De wachttijd bij de kassa neemt teveel toe door dat gepruts met die flutmuntjes.
Opmerkelijk: DNB en Ministerie van Financiën vinden dat de burger gewoon met die munt moet leren omgaan. Juist die twee partijen die met een beetje intelligentie een rol hebben kunnen spelen in het besluitvormings- en ontwerpproces van die munten (en daar kennelijk hebben zitten slapen of de esthetiek van het ontwerp hebben laten prevaleren boven het gebruiksgemak ervan) trekken nu hun handen af van het ontwerp (en de inefficiency) waar ze zelf mede-verantwoordelijk voor zijn. Ze ontwerpen een lepel in de vorm van een vork en zeggen dat de burger toch de soep maar moet leren eten met de door mede door hen ontworpen lepel.....
Wednesday, June 19, 2002
DNB waarschuwt voor betaaltarieven als gevolg van nummerportabiliteit !
In het zojuist verschenen kwartaalbericht van DNB wordt ingegaan op nummerportabiliteit, chippen, het rapport van de werkgroep Wellink en instellingen voor elektronisch geld. Meest saillant is, voor wie tussen de regels doorleest, de conclusie dat je met een verhuisservice al een heel eind op weg bent richting marktwerking in betalingsverkeer. Na een subtiel en genuanceerd betoog waaruit duidelijk wordt nummerportabiliteit misschien meer een borreltafel-onderwerp is dan een echt probleem, noteert DNB:
Vooraleer tot nummerportabiliteit te besluiten,is het echter zaak een fundamentele afweging te maken tussen de korte termijn investeringen en de lange termijn maatschappelijke baten, waarbij marktwerking ook inhoudt dat de lasten naar mate van profijt over de marktpartijen worden verdeeld.
Volgens mij staat hier het volgende. Diegene die (een wet over) nummerportabiliteit wil, omwille van de marktwerking, zal er ook voor moeten gaan betalen. Niets voor niets; de consument moet straks niet raar staan te kijken (en zeker niet zeuren) als banken op bredere schaal tarieven gaan invoeren voor de particulier in het betalingsverkeer. U wilt nummerportabiliteit; u krijgt het, maar realiseert u zich wel dat voor niets de zon opgaat. Dat wordt dus betalen voor portabiliteit; ook als u die niet gaat gebruiken omdat u tevreden bent bij uw bank.
Ziezo, twee platitudes op één dag op dit weblog (het moet uit de lengte of breedte komen; voor niets gaat de zon op). Veel erger moet het niet worden vandaag.
Vooraleer tot nummerportabiliteit te besluiten,is het echter zaak een fundamentele afweging te maken tussen de korte termijn investeringen en de lange termijn maatschappelijke baten, waarbij marktwerking ook inhoudt dat de lasten naar mate van profijt over de marktpartijen worden verdeeld.
Volgens mij staat hier het volgende. Diegene die (een wet over) nummerportabiliteit wil, omwille van de marktwerking, zal er ook voor moeten gaan betalen. Niets voor niets; de consument moet straks niet raar staan te kijken (en zeker niet zeuren) als banken op bredere schaal tarieven gaan invoeren voor de particulier in het betalingsverkeer. U wilt nummerportabiliteit; u krijgt het, maar realiseert u zich wel dat voor niets de zon opgaat. Dat wordt dus betalen voor portabiliteit; ook als u die niet gaat gebruiken omdat u tevreden bent bij uw bank.
Ziezo, twee platitudes op één dag op dit weblog (het moet uit de lengte of breedte komen; voor niets gaat de zon op). Veel erger moet het niet worden vandaag.
Wat worden de nieuwe pintarieven buitenland...?
De Volkskrant brengt vanochtend het nieuws dat SNS en Friesland Bank besloten hebben om de tarieven voor geldopname's en pinnen in het buitenland met ingang van 1 juli 2002 af te schaffen. Dit is een gevolg van de Europese Verordening over dit onderwerp. De andere banken wachten nog even af met bekendmaken van tarieven. Daarmee is een herhaling zichtbaar van het patroon per eind 1999. Toen waren banken ook erg laat met bekendmaken van de in te voeren tarieven voor pinnen in het buitenland (voortvloeiend uit het feit dat geen wisselmarge's meer zouden bestaan tussen munten in het euro-gebied).
Interessant is de positie van Fortis. Fortis zegt in Nederland de markt te zullen volgen. Voor zijn Belgische rekeninghouders maakt Fortis buitenlandse geldopnames en pinbetalingen in de eurozone wel gratis per 1 juli. Dat besluit nam de marktleider in België al in januari.
In een nader commentaar gaat de Volkskrant in op de twee opties voor banken. Binnenlandse transacties ophogen tot tarief van de buitenlandse, danwel buitenlandse verlagen naar dat van het binnenland (gratis). Een gelijktijdige verhoging binnenland en verlaging buitenland wordt niet besproken. Ook de variant pinnen gratis, en tezelfdertijd geldautomaten gebruik bij andere dan de eigen bank getarifeerd (in feite invoering van uniforme tarieven voor gastgebruik geldautomaten) komt niet ter sprake. Volkskrant neemt al wel een voorschot en denkt dat alles gratis wordt:
Volgens de verordening moeten banken hun klanten 'ruim tevoren' op de hoogte stellen van tariefverhogingen. Aangezien nog geen enkele grootbank, minder dan twee weken voor de deadline, zijn klanten heeft gemeld dat binnenlands pinnen geld gaat kosten, valt op te maken dat de banken voor optie twee kiezen.
Verderop wordt opgemerkt dat diverse pastarieven zijn ingevoerd c.q. verhoogd en laat de Friesland Bank weten dat de gederfde inkomsten op termijn zeker tot nadere maatregelen zullen leiden (lees tariefsinvoering).
Uiteraard snapt elk mens dat het uit de lengte of de breedte moet komen. Nu de Europese Commissie en het Parlement de lengte hebben bepaald, zullen banken straks ongetwijfeld de breedte gaan benutten. We blijven benieuwd.
Interessant is de positie van Fortis. Fortis zegt in Nederland de markt te zullen volgen. Voor zijn Belgische rekeninghouders maakt Fortis buitenlandse geldopnames en pinbetalingen in de eurozone wel gratis per 1 juli. Dat besluit nam de marktleider in België al in januari.
In een nader commentaar gaat de Volkskrant in op de twee opties voor banken. Binnenlandse transacties ophogen tot tarief van de buitenlandse, danwel buitenlandse verlagen naar dat van het binnenland (gratis). Een gelijktijdige verhoging binnenland en verlaging buitenland wordt niet besproken. Ook de variant pinnen gratis, en tezelfdertijd geldautomaten gebruik bij andere dan de eigen bank getarifeerd (in feite invoering van uniforme tarieven voor gastgebruik geldautomaten) komt niet ter sprake. Volkskrant neemt al wel een voorschot en denkt dat alles gratis wordt:
Volgens de verordening moeten banken hun klanten 'ruim tevoren' op de hoogte stellen van tariefverhogingen. Aangezien nog geen enkele grootbank, minder dan twee weken voor de deadline, zijn klanten heeft gemeld dat binnenlands pinnen geld gaat kosten, valt op te maken dat de banken voor optie twee kiezen.
Verderop wordt opgemerkt dat diverse pastarieven zijn ingevoerd c.q. verhoogd en laat de Friesland Bank weten dat de gederfde inkomsten op termijn zeker tot nadere maatregelen zullen leiden (lees tariefsinvoering).
Uiteraard snapt elk mens dat het uit de lengte of de breedte moet komen. Nu de Europese Commissie en het Parlement de lengte hebben bepaald, zullen banken straks ongetwijfeld de breedte gaan benutten. We blijven benieuwd.
Monday, June 17, 2002
Consument moet makkelijker kunnen switchen...
.. zo luidt het persbericht van het demissionaire Ministerie van Economische Zaken in samenwerking met een aantal collega demissionaire departementen. We moeten daar het volgende lezen:
Overstapkosten bestaan in veel markten en hebben tot gevolg dat afnemers minder snel van aanbieder veranderen. In het kader van de operatie Marktwerking, Deregulering en Wetgevingskwaliteit (MDW) heeft een werkgroep onder voorzitterschap van drs. M.M. van Zuijlen een aantal aanbevelingen geformuleerd om marktverstorende overstapkosten aan banden te leggen. De demissionaire ministers Jorritsma van Economische Zaken, Zalm van Financiën en staatssecretaris De Vries van Verkeer en Waterstaat hebben het rapport van de werkgroep onder de titel “Kosten noch moeite. Drempels slechten voor de switchende consument” met een kabinetsstandpunt naar de Tweede Kamer gestuurd.
De werkgroep heeft, naast het formuleren van een aantal algemene aanbevelingen, specifiek gekeken naar de markten voor betaalrekeningen, hypotheken, verzekeringen, de consumentenmarkt voor elektriciteit en gas en de markt voor telefonie. Het Kabinet kan zich goed vinden in de analyse van de werkgroep en in een groot deel van de aanbevelingen.
Bancaire diensten
De overstapkosten bij verandering van betaalrekening zijn voor bedrijven en particulieren aanzienlijk. De verhuisservice die momenteel door de Nederlandse Vereniging van Banken wordt uitgewerkt, noemt de MDW-werkgroep een stap in de goede richting. De enige manier om de overstapkosten ingrijpend te verlagen, is volgens de werkgroep invoering van nummerportabiliteit voor betaalrekeningen. De MDW-werkgroep spreekt zich uit voor een wettelijke verplichting om de banken over de streep te trekken. Het kabinet is het daarmee eens en merkt op dat dit een complexe operatie is die om een zorgvuldige en gefaseerde invoering vraagt, waarbij in overleg met de sector zal worden gezocht naar een juiste invulling van de verplichting.
Werp ik even een korte blik op de uitgebrachte stukken dan valt me op dat:
-het kabinetsstandpunt is dat nummerportabiliteit moet,
- en dat dit ook in het basisrapport van de MDW werkgroep staat.
De vraag is nu of die conclusie gerechtvaardigd wordt door onderzoek. Welaan, de onderzoekers van NIBC-Treasury Solutions stellen in hun totaalrapport:
De in dit rapport verwoorde adviezen dienen daarom te worden beschouwd als een persoonlijke opinie en kunnen uitsluitend een aanzet zijn tot verder onderzoek.
Verder blijkt uit onderzoek van de Consumentenbond dat de verwachting bij 73 % van de betaalrekeninghouders is dat wisselen van aanbieder makkelijk is, dat dit zonder al te veel kosten kan, maar anderzijds in de ogen van 85 % weinig oplevert. Verder blijkt 84 % van de respondenten (zeer) tevreden te zijn over de bank en daarom niet over te stappen.
Fascinerend overigens dat een niet door consumenten gewenst, zonder harde cijfers onderbouwde, politiek geinspireerd interventionistisch voorstel als nummerportabiliteit voortvloeit uit een onderzoek in het kader van marktwerking en deregulering.... Alhoewel.... Het schijnt dat Marjet van Zuylen, de baas van de MDW-werkgroep zelf een persoonlijk slachtoffer was van overstapproblemen bij haar hypotheek. En net toen ze een proefproces hierover wilde beginnen werd ze voor de werkgroep gevraagd.
Een inhoudelijk reactie volgt binnenkort. Ik hoop te kunnen toelichten waarom de hele discussie niet over nummerportabiliteit zou horen te gaan, maar over andere thema's. Een schot voor de boeg: van wie zijn die bank- en gironummers en het IBAN eigenlijk.....? Hoe gaan we dat in de digitale toekomst doen dan?
Overstapkosten bestaan in veel markten en hebben tot gevolg dat afnemers minder snel van aanbieder veranderen. In het kader van de operatie Marktwerking, Deregulering en Wetgevingskwaliteit (MDW) heeft een werkgroep onder voorzitterschap van drs. M.M. van Zuijlen een aantal aanbevelingen geformuleerd om marktverstorende overstapkosten aan banden te leggen. De demissionaire ministers Jorritsma van Economische Zaken, Zalm van Financiën en staatssecretaris De Vries van Verkeer en Waterstaat hebben het rapport van de werkgroep onder de titel “Kosten noch moeite. Drempels slechten voor de switchende consument” met een kabinetsstandpunt naar de Tweede Kamer gestuurd.
De werkgroep heeft, naast het formuleren van een aantal algemene aanbevelingen, specifiek gekeken naar de markten voor betaalrekeningen, hypotheken, verzekeringen, de consumentenmarkt voor elektriciteit en gas en de markt voor telefonie. Het Kabinet kan zich goed vinden in de analyse van de werkgroep en in een groot deel van de aanbevelingen.
Bancaire diensten
De overstapkosten bij verandering van betaalrekening zijn voor bedrijven en particulieren aanzienlijk. De verhuisservice die momenteel door de Nederlandse Vereniging van Banken wordt uitgewerkt, noemt de MDW-werkgroep een stap in de goede richting. De enige manier om de overstapkosten ingrijpend te verlagen, is volgens de werkgroep invoering van nummerportabiliteit voor betaalrekeningen. De MDW-werkgroep spreekt zich uit voor een wettelijke verplichting om de banken over de streep te trekken. Het kabinet is het daarmee eens en merkt op dat dit een complexe operatie is die om een zorgvuldige en gefaseerde invoering vraagt, waarbij in overleg met de sector zal worden gezocht naar een juiste invulling van de verplichting.
Werp ik even een korte blik op de uitgebrachte stukken dan valt me op dat:
-het kabinetsstandpunt is dat nummerportabiliteit moet,
- en dat dit ook in het basisrapport van de MDW werkgroep staat.
De vraag is nu of die conclusie gerechtvaardigd wordt door onderzoek. Welaan, de onderzoekers van NIBC-Treasury Solutions stellen in hun totaalrapport:
De in dit rapport verwoorde adviezen dienen daarom te worden beschouwd als een persoonlijke opinie en kunnen uitsluitend een aanzet zijn tot verder onderzoek.
Verder blijkt uit onderzoek van de Consumentenbond dat de verwachting bij 73 % van de betaalrekeninghouders is dat wisselen van aanbieder makkelijk is, dat dit zonder al te veel kosten kan, maar anderzijds in de ogen van 85 % weinig oplevert. Verder blijkt 84 % van de respondenten (zeer) tevreden te zijn over de bank en daarom niet over te stappen.
Fascinerend overigens dat een niet door consumenten gewenst, zonder harde cijfers onderbouwde, politiek geinspireerd interventionistisch voorstel als nummerportabiliteit voortvloeit uit een onderzoek in het kader van marktwerking en deregulering.... Alhoewel.... Het schijnt dat Marjet van Zuylen, de baas van de MDW-werkgroep zelf een persoonlijk slachtoffer was van overstapproblemen bij haar hypotheek. En net toen ze een proefproces hierover wilde beginnen werd ze voor de werkgroep gevraagd.
Een inhoudelijk reactie volgt binnenkort. Ik hoop te kunnen toelichten waarom de hele discussie niet over nummerportabiliteit zou horen te gaan, maar over andere thema's. Een schot voor de boeg: van wie zijn die bank- en gironummers en het IBAN eigenlijk.....? Hoe gaan we dat in de digitale toekomst doen dan?
Internationaal betalen vanuit internet-bankieren..
Rabo introduceerde eind mei de functie van internationaal betalen vanuit het Internet-bankier pakket. Eurobasis is een variant waarbij de opdrachtgever moet beschikken over het het IBAN-rekeningnummer (International Bank Account Number) van de begunstigde en het SWIFT-adres van de bank van de begunstigde. De kosten zijn € 5,- per betaalopdracht en de ontvanger ziet geen kosten meer.
Europlus is voor de luiwammessen onder ons: De opdrachtgever hoeft geen IBAN-nummer en SWIFT-adres in te vullen, maar dat kost dan € 8,-. Het is echter ook mogelijk de kosten gedeeltelijk voor rekening van de ontvanger te laten komen. Dan blijft de prijs € 5,- en betaalt de ontvanger van het geld de kosten in het buitenland.
Martijn Verrijn Stuart vroeg zich af hoe het nu zat met de verordening over electronische transacties in één land en naar buitenlanden, die vanaf 1 juli 2002 evenveel moeten kosten. Hij schrijft:
Vanaf dat tijdstip moeten buitenlandse overboekingen die luiden in euro's tot een maximum van EUR 12.500 immers evenveel kosten als binnenlandse overboekingen. Of preludieert Rabo hiermee op een binnenkort aan te kondigen tariefstelling voor binnenlandse overboekingen?
Interessante vraag. We nemen de regulation er even bij en ontdekken de volgende definities.
Een grensoverschrijdende betaling is:
- grensoverschrijdende overmaking; moet vanaf 1 juli 2003 in binnen en buitenland even kostbaar zijn,
- grensoverschrijdende elektronische betalingstransacties; moeten vanaf 1 juli 2002 in binnen en buitenland hetzelfde kosten.
Op dit moment denk je dat de internationale Rabo Direct overboeking onder het tweede streepje valt.
Een "grensoverschrijdende elektronische betalingstransactie" is vervolgens:
- een grensoverschrijdende overmaking van geldmiddelen door middel van een elektronisch betaalinstrument
- een grensoverschrijdende opneming van contanten met behulp van een elektronisch betaalinstrument en het op- en ontladen van een elektronisch-geldinstrument bij een geldautomaat of een automatisch loket
- een "grensoverschrijdende cheque".
Je denkt nu nog steeds dat de Rabo-overmaking onder de eerste van deze drie zal vallen.
We lezen verder. En zien dan dat een elektronisch betaalinstrument is:
-een betaalinstrument met toegang op afstand
-een elektronisch-geldinstrument waarmee de houder één of meer elektronische betalingsverrichtingen kan uitvoeren;
Het laatste ding kennen we. Dat is de chipknip. Zo'n "elektronisch-geldinstrument" is een oplaadbaar betaalinstrument, zijnde een kaart waarop waarde is opgeslagen of een computergeheugen, waarop waarde-eenheden elektronisch worden opgeslagen.
Dan moet cross-border internetbankieren dus onder betaalinstrument met toegang op afstand vallen zou je denken. Welaan als de de definitie van "betalingsinstrument met toegang op afstand" lezen zien we:
een instrument waarmee een houder van een rekening bij een instelling toegang kan krijgen tot geldmiddelen die zich op die rekening bevinden, om ten gunste van een derde een betaling te verrichten. Daarvoor is gewoonlijk een persoonlijk identificatienummer en/of een soortgelijk bewijs van identiteit nodig. Hieronder vallen met name betaalkaarten (krediet-, debet-, uitgestelde debiterings- of bankkaarten) en kaarten met een toepassing voor telefonisch en thuisbankieren.'
Nog steeds denken we dat Rabo internationaal direkt betalen hieronder valt, totdat we de uitsmijter tegenkomen:
Grensoverschrijdende overmakingen vallen niet onder deze definitie;
Goed, we hebben nu 4 Russische popjes uitgepakt en het volgende geleerd:
Het elektronische overboeken via internet-bankieren is - opmerkelijk genoeg - in de definitie van de verordening geen grensoverschrijdende elektronische overboeking met een betaalmiddel op afstand. Het moet daarmee wel onder de restcategorie van de grensoverschrijdende overmaking vallen. En die hoeft pas op 1 juli 2003 even duur te zijn in Nederland en daarbuiten. Ofwel: de Rabo heeft nog 12 maanden om te bepalen of Internetbetalingen in Nederland ook € 5,- gaan kosten of dat de overboekingen naar andere landen gratis worden. We zijn benieuwd (eigenlijk al naar alle tarieven vanaf 1 juli 2002) en wachten af.
Met dank aan Martijn Verrijn Stuart voor deze, ook voor studenten, fantastische strikvraag!
Europlus is voor de luiwammessen onder ons: De opdrachtgever hoeft geen IBAN-nummer en SWIFT-adres in te vullen, maar dat kost dan € 8,-. Het is echter ook mogelijk de kosten gedeeltelijk voor rekening van de ontvanger te laten komen. Dan blijft de prijs € 5,- en betaalt de ontvanger van het geld de kosten in het buitenland.
Martijn Verrijn Stuart vroeg zich af hoe het nu zat met de verordening over electronische transacties in één land en naar buitenlanden, die vanaf 1 juli 2002 evenveel moeten kosten. Hij schrijft:
Vanaf dat tijdstip moeten buitenlandse overboekingen die luiden in euro's tot een maximum van EUR 12.500 immers evenveel kosten als binnenlandse overboekingen. Of preludieert Rabo hiermee op een binnenkort aan te kondigen tariefstelling voor binnenlandse overboekingen?
Interessante vraag. We nemen de regulation er even bij en ontdekken de volgende definities.
Een grensoverschrijdende betaling is:
- grensoverschrijdende overmaking; moet vanaf 1 juli 2003 in binnen en buitenland even kostbaar zijn,
- grensoverschrijdende elektronische betalingstransacties; moeten vanaf 1 juli 2002 in binnen en buitenland hetzelfde kosten.
Op dit moment denk je dat de internationale Rabo Direct overboeking onder het tweede streepje valt.
Een "grensoverschrijdende elektronische betalingstransactie" is vervolgens:
- een grensoverschrijdende overmaking van geldmiddelen door middel van een elektronisch betaalinstrument
- een grensoverschrijdende opneming van contanten met behulp van een elektronisch betaalinstrument en het op- en ontladen van een elektronisch-geldinstrument bij een geldautomaat of een automatisch loket
- een "grensoverschrijdende cheque".
Je denkt nu nog steeds dat de Rabo-overmaking onder de eerste van deze drie zal vallen.
We lezen verder. En zien dan dat een elektronisch betaalinstrument is:
-een betaalinstrument met toegang op afstand
-een elektronisch-geldinstrument waarmee de houder één of meer elektronische betalingsverrichtingen kan uitvoeren;
Het laatste ding kennen we. Dat is de chipknip. Zo'n "elektronisch-geldinstrument" is een oplaadbaar betaalinstrument, zijnde een kaart waarop waarde is opgeslagen of een computergeheugen, waarop waarde-eenheden elektronisch worden opgeslagen.
Dan moet cross-border internetbankieren dus onder betaalinstrument met toegang op afstand vallen zou je denken. Welaan als de de definitie van "betalingsinstrument met toegang op afstand" lezen zien we:
een instrument waarmee een houder van een rekening bij een instelling toegang kan krijgen tot geldmiddelen die zich op die rekening bevinden, om ten gunste van een derde een betaling te verrichten. Daarvoor is gewoonlijk een persoonlijk identificatienummer en/of een soortgelijk bewijs van identiteit nodig. Hieronder vallen met name betaalkaarten (krediet-, debet-, uitgestelde debiterings- of bankkaarten) en kaarten met een toepassing voor telefonisch en thuisbankieren.'
Nog steeds denken we dat Rabo internationaal direkt betalen hieronder valt, totdat we de uitsmijter tegenkomen:
Grensoverschrijdende overmakingen vallen niet onder deze definitie;
Goed, we hebben nu 4 Russische popjes uitgepakt en het volgende geleerd:
Het elektronische overboeken via internet-bankieren is - opmerkelijk genoeg - in de definitie van de verordening geen grensoverschrijdende elektronische overboeking met een betaalmiddel op afstand. Het moet daarmee wel onder de restcategorie van de grensoverschrijdende overmaking vallen. En die hoeft pas op 1 juli 2003 even duur te zijn in Nederland en daarbuiten. Ofwel: de Rabo heeft nog 12 maanden om te bepalen of Internetbetalingen in Nederland ook € 5,- gaan kosten of dat de overboekingen naar andere landen gratis worden. We zijn benieuwd (eigenlijk al naar alle tarieven vanaf 1 juli 2002) en wachten af.
Met dank aan Martijn Verrijn Stuart voor deze, ook voor studenten, fantastische strikvraag!
Diepgewortelde associaties...
...blijken te zijn dat Postbank en Postkantoren en Royal TPG Post (voorheen PTT) nog in één hand zijn. Die associatie is ontstaan gedurende vele tientallen jaren van gezamenlijk opereren onder de vlag van het Ministerie van Verkeer en Waterstaat. Op het postkantoor haal je geld van de giro. En de giro is van PTT post, zo blijkt ook nu nog 80 procent van de klanten te denken (aldus een commentaar van de baas van TPG in het FD van vandaag).
De juridisch/commerciële werkelijkheid is inmiddels anders. Postkantoren zijn gezamenlijk eigendom van enerzijds Postbank (een binnenkort als bedrijfsonderdeel op te heffen merk van de ING Group) en anderzijds Royal TPG Post (het postale onderdeel van TNT Post Groep). Maar goed, we hebben waarschijnlijk weer een 60 jaar nodig om die associatie te onthouden. En tegen die tijd zul je zien dat ING Groep en TPG niet meer bestaan.
Zo blijven we achterlopen. Mooi hè?
De juridisch/commerciële werkelijkheid is inmiddels anders. Postkantoren zijn gezamenlijk eigendom van enerzijds Postbank (een binnenkort als bedrijfsonderdeel op te heffen merk van de ING Group) en anderzijds Royal TPG Post (het postale onderdeel van TNT Post Groep). Maar goed, we hebben waarschijnlijk weer een 60 jaar nodig om die associatie te onthouden. En tegen die tijd zul je zien dat ING Groep en TPG niet meer bestaan.
Zo blijven we achterlopen. Mooi hè?
Sunday, June 16, 2002
Kijk uit voor je off-line gaat...
Tja, alles was mooi. Het weer, de webloggers, de sfeer, de blikkenbar. En ik dacht een mooi T-shirt te hebben met daarop mijn laatste post over de webloggers-meeting. Heftig geïnspireerd kon ik diezelfde avond het 'alle Menschen werden Brüder' inzetten in de Westerkerk. Toch moet je uitkijken met zulke t-shirts. Toen die off-line posting in het Vondelpark gefilmd werd, besloten de immer alerte wraakgoden -onder het motto kiezen of delen, on-line of off-line- om voor straf mijn domein uit het Internet te tikken. Dus www.simonl.org/blogger.htm bestond dit weekend vooral op mijn t-shirt. En alle aardige mensen die ik ben tegengekomen (gaby, jerommeke, hilde, daaf etc.) zouden zich kunnen afvragen of ik nu een werkelijke of virtuele weblogger ben.
Bij deze een korte geruststelling; ik ben weer on-line dus ik besta ! *afkloppen*
En een wijze les: houd je weblogs en postings vooral online !
Laatste praktische tip: gebruik geen HP-Iron on transfer om t-shirts te maken. Dat is mij weinig goed bevallen, en ook Ini was weinig enthousiast. Hij durfde slechts de kleine hippopotame te showen- althans tot zolang ik op de meeting was; wie weet wat er na zessen nog allemaal is voorgevallen. Een regulier B-merk van dat soort papier werkt stukken beter.
Gegroet, weer over tot de orde van de dag. Te betalen of niet te betalen, dat is de vraag.
Bij deze een korte geruststelling; ik ben weer on-line dus ik besta ! *afkloppen*
En een wijze les: houd je weblogs en postings vooral online !
Laatste praktische tip: gebruik geen HP-Iron on transfer om t-shirts te maken. Dat is mij weinig goed bevallen, en ook Ini was weinig enthousiast. Hij durfde slechts de kleine hippopotame te showen- althans tot zolang ik op de meeting was; wie weet wat er na zessen nog allemaal is voorgevallen. Een regulier B-merk van dat soort papier werkt stukken beter.
Gegroet, weer over tot de orde van de dag. Te betalen of niet te betalen, dat is de vraag.
Saturday, June 15, 2002
Wat bindt webloggers....?
.. is de vraag die me al een tijdje bezighoudt. Maar vanmiddag eens te meer, want bij de open haard in het Vondelpark is een webloggers-meeting. Met zingen vooraf (altijd leuk, beetje Verdi meezingen). Ik ga met Ini mee, doe een t-shirt aan, misschien zonnebril op en ben verder erg benieuwd. We zullen zien....
Thursday, June 13, 2002
Pin-fraude op steenworp afstand van dit log...
Tja, dat is wel bijzonder. Zojuist blijkt uit het AT5 journaal dat de pinfraude heeft plaatsgevonden in de Amsterdamse 2e van der Helst-straat door een medewerker van het Total-station (om de hoek bij het Okura). Dat is dus weer een benzinepomp en dat is logisch. Want daar moet je doorgaans je pas afgeven voor het pinnen. Eens afwachten of, naar de suggestie van G. Boudewijn van NVB, nu inderdaad aan pompstations de eis opgelegd gaat worden dat ze de hele pinterminal gebruiken.
Overigens: ik kom zo'n beetje elke dag langs dit pompstation en schrijf dit log op hemelsbreed 500 m afstand. Is dat toeval of niet?
Overigens: ik kom zo'n beetje elke dag langs dit pompstation en schrijf dit log op hemelsbreed 500 m afstand. Is dat toeval of niet?
SET mislukt...
...aldus kopt Planet Multimedia. En dat klopt, dat zal er al een tijdje aan te komen. Om die reden staat in het rapport Betalen op Internet 2 nog slechts toegelicht wat SET betekent. De feitelijke produkten met SET en tarieven zijn hierin niet meer te vinden. Wat nu dan?
We krijgen nu een serie alternatieven die in dit artikel beschreven zijn. De Nederlandse banken werken met name aan de V-card; in feite een virtuele wallet die eenmalige credit-cardnummer genereert. Hoe dat gaat werken kunt u op deze site van Orbiscom zien.
We krijgen nu een serie alternatieven die in dit artikel beschreven zijn. De Nederlandse banken werken met name aan de V-card; in feite een virtuele wallet die eenmalige credit-cardnummer genereert. Hoe dat gaat werken kunt u op deze site van Orbiscom zien.
E-geld profiteert van pinfraude?
Vanochtend is het FD dit artikel geplaatst van de hand van Jan Maarten Slagter. Het gaat over nieuwe regelgeving met elektronisch geld en interessant genoeg wordt dit in verband met pinpasfraude gebracht. Bedoeld wordt dat je met e-geld op je chipknip of je mobiele telefoon alleen maar kwijtraakt wat je er vooraf op gezet hebt. Qua risico is dat een stuk prettiger dan als je hele rekening leeggehaald zou worden. Desondanks is niet te verwachten dat iedereen nu massaal de chipknip gaat opladen; als je een betje boodschappen doet blijf je namelijk aan het opladen. Pinnen blijft wat dat betreft redelijk makkelijk; maar wel oppassen met je pin natuurlijk!
Kleine details mbt artikel: de arena's zijn er sinds 1 januari 2002 niet meer en ook de bedrijfskantine zou, afhankelijk van de precieze inrichting, toch onder de regels voor elektronisch geld kunnen vallen. Maar dat is voor de fijnproevers.
Kleine details mbt artikel: de arena's zijn er sinds 1 januari 2002 niet meer en ook de bedrijfskantine zou, afhankelijk van de precieze inrichting, toch onder de regels voor elektronisch geld kunnen vallen. Maar dat is voor de fijnproevers.
Wednesday, June 12, 2002
Verslaggevers Radio Bergeijk beroofd van air miles
Een interview met één potige dame mondde vannacht uit met de diefstal van Air Miles van Peer van Eersel en Tedje van Radio Bergeijk. Onder een hoop geraas en gerinkel van de kassa, werden beide heren van de miles ontdaan. Ze kunnen nu fluiten naar respectievelijk hoge-druk reiniger en grasmaaier. Hopelijk worden de criminele tante's net zo snel gepakt als de pinboeven...
Overzicht parkeertarieven gemeenten
Gepubliceerd door het Ministerie van Financien. Mooie formulering:
Concluderend kan gesteld worden dat de voorbeeldfunctie van de lokale overheden om terughoudend te zijn met prijsaanpassingen rond 1 januari 2002 niet in alle gevallen goed uit de verf is gekomen.
Concluderend kan gesteld worden dat de voorbeeldfunctie van de lokale overheden om terughoudend te zijn met prijsaanpassingen rond 1 januari 2002 niet in alle gevallen goed uit de verf is gekomen.
Eerste persbericht van 1.1a2 !
De vereniging 1.1a2, Vereniging voor Elektronisch Geld Instellingen heeft zojuist haar eerste persbericht uitgebracht.
Presentaties op seminar: de instelling voor elektronisch geld, wat staat ons te wachten
Gistermiddag is tijdens een drukbezochte conferentie over de regels m.b.t. elektronisch geld instellingen duidelijk geworden dat menige organisatie die zich op het gebied van elektronische pre-paid betalingsverkeer nog wat te wachten staat. In de praktijk zal gaandeweg helder worden welke soort organisaties nu gezien moet worden als elektronisch geld instellingen. Klik hier voor de presentaties.
Tuesday, June 11, 2002
'Computerdeskundige' ; hoe wordt nieuws gemaakt - les 2
In Trouw wordt het vuurtje pincode verder aangewakkerd. Er is een 'computerdeskundige' gevonden, Bart Jacobs, die werkt bij een universiteit -dus die zal het wel weten dan-, en die zegt dat je de pincode makkelijk kunt aftappen bij het toetsenbord van een betaalautomaat. Niet dat hij het zelf even voordoet natuurlijk, maar hij denkt het gewoon (het blijft een wetenschapper uiteraard). En dat leg je dan weer voor aan een woordvoerder van Interpay (die het als woordvoerder natuurlijk ook niet allemaal weet) en aldus ontstaat de gedachte dat je de pin-code uit het toetsenbord kunt aftappen. Enzovoorts, enzovoorts; de journalist denkt nu echt een scoop te hebben en voila; zo ontstaat het onderstaande verhaal.
AMSTERDAM - Ook diefstal van de pincodes die bij bank- of giropassen horen is technisch mogelijk. Eerder werd al duidelijk dat bankpasjes eenvoudig worden nagemaakt. Pincodes 'aftappen' kan door een kleine aanpassing van de pinapparaten of met behulp van een speciale folie over het toetsenbord.
Dat zegt de Nijmeegse hoogleraar computerbeveiliging Bart Jacobs. ,,Het toetsenbord is het zwakke punt. Het is geen probleem om de ingetoetste code net achter het apparaat af te tappen. De banken willen hier liever niet te veel bekendheid aan geven.''
Volgens de hoogleraar hebben criminelen in Groot-Brittannië al gewerkt met een speciale folie. De folie met daarin contactdraden wordt over het toetsenbord geplakt, waarna de pincode eenvoudig en doeltreffend kan worden 'afgekeken'.
Een woordvoerder van Interpay, de organisatie die namens de banken het elektronische betalingsverkeer verzorgt, erkent de mogelijkheid dat criminelen via technische middelen de pincode achterhalen. Tot nu toe hielden banken en Interpay vol dat dat onmogelijk was.
De politie in Amsterdam heeft eerder een winkelbediende aangehouden die passen kopieerde met behulp van een extra apparaat achter de toonbank. Met de nagemaakte passen werd later geld opgenomen. Justitie sluit niet uit dat dit op meer plaatsen in Nederland gebeurt.
,,De informatie op de magneetstrip van pinpassen is heel gemakkelijk te kopiëren'', zegt Jacobs, hoogleraar beveiliging en correctheid van programmatuur aan de Katholieke Universiteit Nijmegen. Een apparaat van ruim dertig euro is voldoende om de informatie op de magneetstrip te lezen en vast te leggen. ,,Het zijn gewoon domme kaarten'', onderstreept hij.
Wie vervolgens de gegevens op een lege kaart à 1,20 euro zet, heeft een kopie van de bank- of giropas in kwestie, zonder dat de eigenaar iets in de gaten heeft gehad. ,,Dan ben je als crimineel een heel eind'', erkent de woordvoerder van Interpay. De organisatie bepaalt de specificaties waar de apparaten aan moeten voldoen en de richtlijnen voor het gebruik ervan. De woordvoerder benadrukt dat de techniek zeer veilig is, ,,maar altijd afhankelijk van de mens''.
In Engeland is het zogenoemde skimming inmiddels een bekend probleem. Vorige maand heeft de politie in Londen een nieuwe afdeling opgezet, met 23 medewerkers. Fraude met nagemaakte pinpassen heeft de banken daar vorig jaar al 246 miljoen euro gekost.
Verderop in Trouw lezen we dan:
Fraude / Imago van pinpas brokkelt snel af; door Gijs Moes ; 2002-06-11
De banken hebben het gebruik van pinpas en pincode altijd als zeer veilig voorgesteld. Nu blijkt dat criminelen de pas eenvoudig kunnen kraken en zelfs de pincode kunnen afkijken. En daar is vooralsnog weinig tegen te doen.
Een verbod op de verkoop van een niet door Interpay gekeurde kaartlezers is lastig. Sommige bedrijven willen hun eigen beveiligings- of toegangssysteem opzetten, waar ze dit soort kastjes voor nodig hebben. Bovendien is de verkoop via internet moeilijk te controleren. Volgens Interpay is een eventueel verbod 'een zaak van justitie'. Jacobs adviseert dan ook altijd goed te kijken wat er met de bank- of giropas gebeurt. Maar volgens hem is het aflezen van de gegevens ook mogelijk als de klant zelf de pas hanteert.
Gelukkig is er nog altijd de pincode, die nodig is om met een pas geld op te kunnen nemen. Dat biedt natuurlijk beveiliging en de banken waarschuwen dan ook regelmatig de pin geheim te houden. Toch zijn er meerdere manieren om de code af te kijken. Het eenvoudigst is wel een ('behulpzame') handlanger die over de schouder meekijkt en de code onthoudt. Advies van de banken: scherm bij het intoetsen uw hand zoveel mogelijk af.
Afschermen moet ook helpen tegen een iets geavanceerdere manier van meegluren: via een camera. De camera's die bijvoorbeeld een benzinepomp vaak heeft hangen, bieden over het algemeen een veel te slecht beeld om de code af te kunnen lezen. ,,Ze zijn meestal bedoeld om een beeld van de hele zaak te geven, ook winkeldiefstal ergens in een hoek'', aldus een woordvoerder van Shell. Interpay stelt ook eisen aan de plaatsing van camera's en spiegels. Maar een kwaadwillende pombediende kan een klein cameraatje verdekt ophangen, boven het toetsenbordje.
Er is een nog veel sluwere manier om de pincode van een klant te stelen: een speciale folie, met contactdraden erin, die over het toetsenbord wordt geplakt. Op deze manier is de code eenvoudig en ongemerkt vast te stellen. Bovendien is het voorstelbaar dat criminelen het pin-apparaat openschroeven en wat draadjes aansluiten om zo de ingetoetste code af te tappen. ,,Ik kan me er wel iets bij voorstellen dat criminelen zo gegevens onderscheppen'', geeft een woordvoerder van Interpay aarzelend toe.
De producent van pinkastjes Alphyra zegt niet bekend te zijn met deze mogelijkheid. ,,De automaat belt met Interpay en verstuurt het geheel van pincode en gegevens van de pas als versleutelde informatie door'', aldus product manager A. Mulder. Volgens hem is dat een veilig proces. ,,Ik heb altijd begrepen dat het onthouden van de pincode via het toetsenbord niet mogelijk is'', aldus de Shell-zegsman.
Jacobs is minder voorzichtig: ,,Het toetsenbord is gewoon het zwakke punt. De ingetoetste code moet toch naar de bank verstuurd worden en het is maar net op welk niveau je de informatie aftapt.'' Hij begrijpt de algemene voorzichtigheid wel. ,,De banken willen hier natuurlijk liever niet teveel bekendheid aan geven.''
Ook als straks de magneetstrip vervangen is door een chip, blijft het toetsenbord een zwak punt aldus Jacobs. Een chip is volgens hem op zich wel veiliger, want veel moeilijker te kopiëren. ,,Die is zeker niet in een keer achter de toonbank te kopiëren.'' Maar ook criminelen zullen steeds nieuwe wegen vinden om de gewilde gegevens te achterhalen, erkent Jacobs. ,,Het blijft een kat- en muisspel.''
Voor wie zich zorgen maakt bij een terminal (is hij echt of niet) hier een praktische tip. Men toetse een foute pincode in. Alleen de bank en een echte terminal kunnen weten of die fout is. Dus als het scherm meldt dat je dan nog een keer moet toetsen is het echt je eigen bank. Een boef weet niet of je een foute code intoetst namelijk....
En aan Trouw het advies om snel bij radio Bergeijk te gaan werken.
AMSTERDAM - Ook diefstal van de pincodes die bij bank- of giropassen horen is technisch mogelijk. Eerder werd al duidelijk dat bankpasjes eenvoudig worden nagemaakt. Pincodes 'aftappen' kan door een kleine aanpassing van de pinapparaten of met behulp van een speciale folie over het toetsenbord.
Dat zegt de Nijmeegse hoogleraar computerbeveiliging Bart Jacobs. ,,Het toetsenbord is het zwakke punt. Het is geen probleem om de ingetoetste code net achter het apparaat af te tappen. De banken willen hier liever niet te veel bekendheid aan geven.''
Volgens de hoogleraar hebben criminelen in Groot-Brittannië al gewerkt met een speciale folie. De folie met daarin contactdraden wordt over het toetsenbord geplakt, waarna de pincode eenvoudig en doeltreffend kan worden 'afgekeken'.
Een woordvoerder van Interpay, de organisatie die namens de banken het elektronische betalingsverkeer verzorgt, erkent de mogelijkheid dat criminelen via technische middelen de pincode achterhalen. Tot nu toe hielden banken en Interpay vol dat dat onmogelijk was.
De politie in Amsterdam heeft eerder een winkelbediende aangehouden die passen kopieerde met behulp van een extra apparaat achter de toonbank. Met de nagemaakte passen werd later geld opgenomen. Justitie sluit niet uit dat dit op meer plaatsen in Nederland gebeurt.
,,De informatie op de magneetstrip van pinpassen is heel gemakkelijk te kopiëren'', zegt Jacobs, hoogleraar beveiliging en correctheid van programmatuur aan de Katholieke Universiteit Nijmegen. Een apparaat van ruim dertig euro is voldoende om de informatie op de magneetstrip te lezen en vast te leggen. ,,Het zijn gewoon domme kaarten'', onderstreept hij.
Wie vervolgens de gegevens op een lege kaart à 1,20 euro zet, heeft een kopie van de bank- of giropas in kwestie, zonder dat de eigenaar iets in de gaten heeft gehad. ,,Dan ben je als crimineel een heel eind'', erkent de woordvoerder van Interpay. De organisatie bepaalt de specificaties waar de apparaten aan moeten voldoen en de richtlijnen voor het gebruik ervan. De woordvoerder benadrukt dat de techniek zeer veilig is, ,,maar altijd afhankelijk van de mens''.
In Engeland is het zogenoemde skimming inmiddels een bekend probleem. Vorige maand heeft de politie in Londen een nieuwe afdeling opgezet, met 23 medewerkers. Fraude met nagemaakte pinpassen heeft de banken daar vorig jaar al 246 miljoen euro gekost.
Verderop in Trouw lezen we dan:
Fraude / Imago van pinpas brokkelt snel af; door Gijs Moes ; 2002-06-11
De banken hebben het gebruik van pinpas en pincode altijd als zeer veilig voorgesteld. Nu blijkt dat criminelen de pas eenvoudig kunnen kraken en zelfs de pincode kunnen afkijken. En daar is vooralsnog weinig tegen te doen.
Een verbod op de verkoop van een niet door Interpay gekeurde kaartlezers is lastig. Sommige bedrijven willen hun eigen beveiligings- of toegangssysteem opzetten, waar ze dit soort kastjes voor nodig hebben. Bovendien is de verkoop via internet moeilijk te controleren. Volgens Interpay is een eventueel verbod 'een zaak van justitie'. Jacobs adviseert dan ook altijd goed te kijken wat er met de bank- of giropas gebeurt. Maar volgens hem is het aflezen van de gegevens ook mogelijk als de klant zelf de pas hanteert.
Gelukkig is er nog altijd de pincode, die nodig is om met een pas geld op te kunnen nemen. Dat biedt natuurlijk beveiliging en de banken waarschuwen dan ook regelmatig de pin geheim te houden. Toch zijn er meerdere manieren om de code af te kijken. Het eenvoudigst is wel een ('behulpzame') handlanger die over de schouder meekijkt en de code onthoudt. Advies van de banken: scherm bij het intoetsen uw hand zoveel mogelijk af.
Afschermen moet ook helpen tegen een iets geavanceerdere manier van meegluren: via een camera. De camera's die bijvoorbeeld een benzinepomp vaak heeft hangen, bieden over het algemeen een veel te slecht beeld om de code af te kunnen lezen. ,,Ze zijn meestal bedoeld om een beeld van de hele zaak te geven, ook winkeldiefstal ergens in een hoek'', aldus een woordvoerder van Shell. Interpay stelt ook eisen aan de plaatsing van camera's en spiegels. Maar een kwaadwillende pombediende kan een klein cameraatje verdekt ophangen, boven het toetsenbordje.
Er is een nog veel sluwere manier om de pincode van een klant te stelen: een speciale folie, met contactdraden erin, die over het toetsenbord wordt geplakt. Op deze manier is de code eenvoudig en ongemerkt vast te stellen. Bovendien is het voorstelbaar dat criminelen het pin-apparaat openschroeven en wat draadjes aansluiten om zo de ingetoetste code af te tappen. ,,Ik kan me er wel iets bij voorstellen dat criminelen zo gegevens onderscheppen'', geeft een woordvoerder van Interpay aarzelend toe.
De producent van pinkastjes Alphyra zegt niet bekend te zijn met deze mogelijkheid. ,,De automaat belt met Interpay en verstuurt het geheel van pincode en gegevens van de pas als versleutelde informatie door'', aldus product manager A. Mulder. Volgens hem is dat een veilig proces. ,,Ik heb altijd begrepen dat het onthouden van de pincode via het toetsenbord niet mogelijk is'', aldus de Shell-zegsman.
Jacobs is minder voorzichtig: ,,Het toetsenbord is gewoon het zwakke punt. De ingetoetste code moet toch naar de bank verstuurd worden en het is maar net op welk niveau je de informatie aftapt.'' Hij begrijpt de algemene voorzichtigheid wel. ,,De banken willen hier natuurlijk liever niet teveel bekendheid aan geven.''
Ook als straks de magneetstrip vervangen is door een chip, blijft het toetsenbord een zwak punt aldus Jacobs. Een chip is volgens hem op zich wel veiliger, want veel moeilijker te kopiëren. ,,Die is zeker niet in een keer achter de toonbank te kopiëren.'' Maar ook criminelen zullen steeds nieuwe wegen vinden om de gewilde gegevens te achterhalen, erkent Jacobs. ,,Het blijft een kat- en muisspel.''
Voor wie zich zorgen maakt bij een terminal (is hij echt of niet) hier een praktische tip. Men toetse een foute pincode in. Alleen de bank en een echte terminal kunnen weten of die fout is. Dus als het scherm meldt dat je dan nog een keer moet toetsen is het echt je eigen bank. Een boef weet niet of je een foute code intoetst namelijk....
En aan Trouw het advies om snel bij radio Bergeijk te gaan werken.
Ook Bergeijk heeft las van pasfraude...
..zo bleek vanochtend vroeg op de radio. Uit een inkomend telefoontje van Theo bleek dat het in de buurt van de grafheuvel van Bergeijk niet pluis is; hij was het slachtoffer geworden van een ontvoering en beroving. Peer van Eersel, de gewaardeerde verslaggever van radio Bergeijk interviewde de wachtmeester Rutten over die zaak. Die bevestigde de lotgevallen van het bellende slachtoffer. Er zijn vier potige dames die systematisch de mannen van Bergeijk hun air miles ontnemen. Zij beschikken hiertoe over een klein apparaatje, vergelijkbaar met een pinautomaat. Ze beroven de man van zijn air milespas, halen hem door het apparaatje heen en aldus raakt de man niet alleen zijn air miles, maar ook zijn complete gevoel voor eigenwaarde kwijt. Er bleken overigens al 74 mannen het slachtoffer te zijn geworden.
Aan het slot van de uitzending riep de verslaggever 1 van de vier dames op om eens uitgebreider te komen praten over hun motivatie. Tja, ik vrees dat ik dan vannacht toch weer moet afstemmen op radio Bergeijk om live het vervolg te horen. Of toch naar de website ga om de aflevering van gisteren te beluisteren.
Aan het slot van de uitzending riep de verslaggever 1 van de vier dames op om eens uitgebreider te komen praten over hun motivatie. Tja, ik vrees dat ik dan vannacht toch weer moet afstemmen op radio Bergeijk om live het vervolg te horen. Of toch naar de website ga om de aflevering van gisteren te beluisteren.
Monday, June 10, 2002
Vereniging 1.1a2 opgericht
Zojuist is in Amsterdam de Vereniging 1.1a2 opgericht. Dat is de verkorte naam van 1.1a2, vereniging voor elektronisch geld instellingen in Nederland. Zie verder de website van 1.1a2.
Banken mogen samen, winkeliers ook?
Naar aanleiding van de brief van Zalm wordt bekend dat de NMa zich met een positieve grondhouding zal opstellen indien banken gaan samenwerken om het serviceniveau in regio's op peil te houden. Zou dat dan ook gelden voor samenwerkende winkeliers die met dezelfde vraagstukken kampen?
Er zit al iemand vast in Amsterdam voor pinfraude..
Ach, ik ben een voorzichtig mens. Vorige week voorspelde ik dat binnen 3 weken bekend zou zijn of er iemand opgepakt zou zijn in verband met de pin-fraude. De Trouw meldt dat er inmiddels al iemand in de regio Amsterdam vastzit. Er lijkt een simpel samenwerkingsverbandje tussen winkelmedewerkers te zijn; bediende nummer 1 kopieert pasinhoud, bediende 2 kijkt over schouder mee naar pin-code. En klaar is kees.
Maken we overigens een schatting hoeveel mensen hiermee geconfronteerd worden dan extrapoleren we de 2000 Postbankers aan de hand van een geschat marktaandeel van 40 % naar circa 5000 Nederlanders. En daar laten we dan wel enige honderden jongeren buiten (die immers tegen betaling hun pas en pincode uitlenen).
Maken we overigens een schatting hoeveel mensen hiermee geconfronteerd worden dan extrapoleren we de 2000 Postbankers aan de hand van een geschat marktaandeel van 40 % naar circa 5000 Nederlanders. En daar laten we dan wel enige honderden jongeren buiten (die immers tegen betaling hun pas en pincode uitlenen).
Sunday, June 09, 2002
Pin-fraude...de kale feiten
Tja, tal van media berichten over de zogenaamde collapse van het pinsysteem. Er zijn overal paslezers en kleine camera's beschikbaar (aldus planet multimedia). En ook de Telegraaf gaat grootschalig mee in de waarschuwing. Echter, de teksten aldaar zijn erg tendentieus en de gewekte suggestie van een 'insider' dat je even een lijntje aftapt en daarmee pincode's te pakken krijgt, is nonsens.
De feiten.
Ja, een magneetstrippas kan gekopieerd worden.
Ja, pin-code's kunnen achterhaald worden (door afkijken).
Ja, criminelen kunnen dit gebruiken in hun voordeel.
Ja, dat is lastig voor klanten.
Nee, klanten hoeven hiervoor niet op te draaien.
Ja, de boeven worden gepakt, want de meeste fraude's worden groepsgewijs uitgevoerd en dat hou je a) niet geheim en b) willen ze te snel cashen.
Is er iets nieuws onder de zon. Is het pinsysteem ten lange leste kraakbaar?
Niets nieuws. Oude wijn in nieuwe zakken. De oude wijn is in dit geval een twintig jaar oud boek. Daar staat alles keurig netjes beschreven. Men leze: Meyer, C.H. en S.M. Matyas, Cryptography; a new dimension in computer security. New York, 1982.
Wat valt wel op?
De alom bij het publiek aanwezige emotie: Zie je wel, de banken hebben ons tot dusver voorgelogen over die pincode's!!!
De feiten.
Ja, een magneetstrippas kan gekopieerd worden.
Ja, pin-code's kunnen achterhaald worden (door afkijken).
Ja, criminelen kunnen dit gebruiken in hun voordeel.
Ja, dat is lastig voor klanten.
Nee, klanten hoeven hiervoor niet op te draaien.
Ja, de boeven worden gepakt, want de meeste fraude's worden groepsgewijs uitgevoerd en dat hou je a) niet geheim en b) willen ze te snel cashen.
Is er iets nieuws onder de zon. Is het pinsysteem ten lange leste kraakbaar?
Niets nieuws. Oude wijn in nieuwe zakken. De oude wijn is in dit geval een twintig jaar oud boek. Daar staat alles keurig netjes beschreven. Men leze: Meyer, C.H. en S.M. Matyas, Cryptography; a new dimension in computer security. New York, 1982.
Wat valt wel op?
De alom bij het publiek aanwezige emotie: Zie je wel, de banken hebben ons tot dusver voorgelogen over die pincode's!!!
Friday, June 07, 2002
Brief Zalm over maatschappelijke aspecten betalingsverkeer
In vervolg op de eerdere vragen van toegankelijkheid betalingsverkeer reageert Zalm per brief instemmend op de discussie tussen banken en maatschappelijke organisaties. Hij merkt wel nog op:
Naast de oplossingen die door de markt zelf, al dan niet in samenwerking met de overheid, kunnen worden ontwikkeld zijn er twee onderwerpen waar een wettelijke regeling wenselijk kan zijn. In de eerste plaats betreft het de toegankelijkheidseisen die zien op het bevorderen van de algemene bruikbaarheid van betaalvoorzieningen. Een wettelijke borging van deze eisen, bijvoorbeeld in het kader van anti-discriminatiewetgeving, kan meer duidelijkheid scheppen en consumenten houvast bieden.
In de tweede plaats wordt de wenselijkheid van een wettelijke regeling voor nummerportabiliteit verkend. De voor- en nadelen van nummerportabiliteit worden momenteel onderzocht door de MDW-werkgroep Overstapkosten. De bevindingen van deze werkgroep zijn ook voor de bereikbaarheid van bancaire voorzieningen van belang.
Voor mensen die zich afvragen in welke mate deze brief van Zalm afkomstig is of zijn beleidsmedewerkers. De hele afdeling FM van het Ministerie is op dit moment op een dagje uit. Dus de brief, die zojuist gepubliceerd is, moet wel van Zalm persoonlijk afkomstig zijn......
Naast de oplossingen die door de markt zelf, al dan niet in samenwerking met de overheid, kunnen worden ontwikkeld zijn er twee onderwerpen waar een wettelijke regeling wenselijk kan zijn. In de eerste plaats betreft het de toegankelijkheidseisen die zien op het bevorderen van de algemene bruikbaarheid van betaalvoorzieningen. Een wettelijke borging van deze eisen, bijvoorbeeld in het kader van anti-discriminatiewetgeving, kan meer duidelijkheid scheppen en consumenten houvast bieden.
In de tweede plaats wordt de wenselijkheid van een wettelijke regeling voor nummerportabiliteit verkend. De voor- en nadelen van nummerportabiliteit worden momenteel onderzocht door de MDW-werkgroep Overstapkosten. De bevindingen van deze werkgroep zijn ook voor de bereikbaarheid van bancaire voorzieningen van belang.
Voor mensen die zich afvragen in welke mate deze brief van Zalm afkomstig is of zijn beleidsmedewerkers. De hele afdeling FM van het Ministerie is op dit moment op een dagje uit. Dus de brief, die zojuist gepubliceerd is, moet wel van Zalm persoonlijk afkomstig zijn......
Interpay uit de lucht..
Zal je net zien, ben je bezig bij Interpay op de site te zoeken naar sporen van pinfraude. Zijn ze uit de lucht.
The page cannot be displayed. The page you are looking for is currently unavailable. The Web site might be experiencing technical difficulties, or you may need to adjust your browser settings.
Of zouden het toch de pinboeven zijn die aan fase twee van hun aanval op het Nederlandse geldsysteem bezig zijn.....?
The page cannot be displayed. The page you are looking for is currently unavailable. The Web site might be experiencing technical difficulties, or you may need to adjust your browser settings.
Of zouden het toch de pinboeven zijn die aan fase twee van hun aanval op het Nederlandse geldsysteem bezig zijn.....?
Switch-service bij de Postbank
Net aangetroffen op het web bij de Postbank (op zoek naar info over de pinpasfraude). Alle benodigdheden om te switchen. Nu hoef ik persoonlijk niet zo nodig, maar ik zou haast gaan switchen om te zien hoe makkelijk het werkt. Wie ervaringen heeft mag ze aan me doorgeven....
Rabo gereorganiseerd...
De Rabobank heeft gisteen besloten haar structuur te veranderen. Een belangrijke verandering. Zie ook de FD. Belangrijkste punt is dat de verandering is ingezet door W. Meijer, hoofd van het bestuursorgaan dat officieel is opgeheven. Dat is dus de enige juiste manier. De voorzitter van het orgaan dat zich opheft moet de kar trekken, want als iemand anders het voorstel zou doen, zou het nooit lukken.
De pinpas onder vuur....
Oplettende pinners hebben bij de Rabobank op de geldautomaat al kunnen lezen dat ze niet nogmaals een pincode moeten intoetsen als de pas niet terugkomt uit de geldautomaat. Dit is een preventieve boodschap want boeven blijken de pasingang met klein beetje lijm vol te spuiten; pas van de klant komt dan niet terug. Vervolgens wordt klant gezegd dat-ie ster-pincode-ster moet intoetsen en dan zou de pas terugkomen. Dat doet-ie natuurlijk niet, maar de boef kent dan wel je pincode. Later gaat de boef even de superlijm oplossen (of haalt een andere Kazan-truuk uit) en heeft de beschikking over pas en pincode. Awel, dat is truuk nummer 1. Goed uitkijken dus!
Truuk nummer twee, gisteren en vandaag op radio, tv en in de krant, is dat criminelen kennelijk een nieuwe onverdachte plek hebben gevonden om pincode's en magneetstrippen te verzamelen. Als je dan vervolgens nieuwe pasjes maakt met die informatie, kun je in buitenlanden geld pinnen. Dat is dus in Parijs gebeurd met 2000 Postbank klanten. Banken hebben aangegeven dat ze (zoals gebruikelijk als er systematische fraude is) alles zullen vergoeden aan de klant. Onderwijl ziet de Consumentenbond de kans schoon om nieuwe voorwaarden mbt spookopname's te eisen. Want er zijn wel 1 a 2 klachten per week hierover (dat is dan 100 per jaar op 1,5 miljard van dat soort transacties).
Laat ik het uitleggen. De voorwaarden zijn juridisch streng gesteld, want anders zal je net zien dat de hele wereld het slachtoffer wordt van spookopname's. Tegenover strenge voorwaarden staat dat banken veel onderzoek doen om alle niet-terechte opname's aan klanten te vergoeden. Daaronder ook de met een pistool op het hoofd afgedwongen geldopname. Het is al vervelend genoeg als je beroofd wordt, dus vandaar dat menig bank in zo'n situatie de geldopname niet in rekening brengt. Maar ja, alle coulanceregelingen halen de pers niet natuurlijk.
Wat zijn banken nu aan het doen? Wel, net als in 1992 bleek dat de bron van pinfraude's afkomstig was van een man bij een benzinepomp die pas- en pin-informatie verzamelde en zelf verder misbruikte, worden nu ook de transactiepatronen van de slachtoffers naast elkaar gelegd. En wie weet blijkt dan wel dat er ergens een nep-geldautomaat heeft gestaan (die altijd defect is) of er weer een frauderende winkelmedewerker heeft lopen klussen of zo. En dan kijken of de politie tijd heeft om er achteraan te gaan.
Schatting: ik denk dat we binnen 3 weken na nu publiek te weten komen wat de bron is van de pinfraude.
Truuk nummer twee, gisteren en vandaag op radio, tv en in de krant, is dat criminelen kennelijk een nieuwe onverdachte plek hebben gevonden om pincode's en magneetstrippen te verzamelen. Als je dan vervolgens nieuwe pasjes maakt met die informatie, kun je in buitenlanden geld pinnen. Dat is dus in Parijs gebeurd met 2000 Postbank klanten. Banken hebben aangegeven dat ze (zoals gebruikelijk als er systematische fraude is) alles zullen vergoeden aan de klant. Onderwijl ziet de Consumentenbond de kans schoon om nieuwe voorwaarden mbt spookopname's te eisen. Want er zijn wel 1 a 2 klachten per week hierover (dat is dan 100 per jaar op 1,5 miljard van dat soort transacties).
Laat ik het uitleggen. De voorwaarden zijn juridisch streng gesteld, want anders zal je net zien dat de hele wereld het slachtoffer wordt van spookopname's. Tegenover strenge voorwaarden staat dat banken veel onderzoek doen om alle niet-terechte opname's aan klanten te vergoeden. Daaronder ook de met een pistool op het hoofd afgedwongen geldopname. Het is al vervelend genoeg als je beroofd wordt, dus vandaar dat menig bank in zo'n situatie de geldopname niet in rekening brengt. Maar ja, alle coulanceregelingen halen de pers niet natuurlijk.
Wat zijn banken nu aan het doen? Wel, net als in 1992 bleek dat de bron van pinfraude's afkomstig was van een man bij een benzinepomp die pas- en pin-informatie verzamelde en zelf verder misbruikte, worden nu ook de transactiepatronen van de slachtoffers naast elkaar gelegd. En wie weet blijkt dan wel dat er ergens een nep-geldautomaat heeft gestaan (die altijd defect is) of er weer een frauderende winkelmedewerker heeft lopen klussen of zo. En dan kijken of de politie tijd heeft om er achteraan te gaan.
Schatting: ik denk dat we binnen 3 weken na nu publiek te weten komen wat de bron is van de pinfraude.
Thursday, June 06, 2002
In de markt.... als onzichtbare ober.
Op het risico af van ijdelheid beticht te worden (wat is een weblog anders....?) hierbij de inhoud van het artikel dat in het juni-nummer van het ABN AMRO blad in de Markt is genoteerd (p 18-19). Hulde aan fotograaf, redacteur en redactie.
De onzichtbare ober
Creditcards, chipknip, internet-bankieren, flappentap – welkom in de wereld van het betalingsverkeer. Uw gids: Simon Lelieveldt, zelfstandig consultant. Lelieveldt vindt dat banken meer openheid zouden moeten betrachten als het gaat om hun betalingsverkeer. ‘De oren zitten een beetje dicht.'
Betalen is niet leuk. Betalen is feitelijk niets meer dan de laatste hobbel tussen iets willen en iets krijgen, zegt Simon Lelieveldt, en daarom willen we er maar zo snel mogelijk vanaf zijn. Banken roepen al jaren dat ze zelf geld toeleggen op het betalingsverkeer van hun klanten, maar volgens Lelieveldt is dat niet waar. ‘Banken vinden retailklanten van oudsher niet leuk, het is veel stoerder om grote zakelijke deals te sluiten, maar ze kunnen het geld van die retailklant natuurlijk wel goed gebruiken om mee te handelen. Aan de ene kant verdienen ze aan de debetrente, en tegelijkertijd lenen ze jóuw saldo tegen rentepercentage X weer aan derden uit. Nee, het betalingsverkeer is voor banken geen vetpot, maar wèl winstgevend.’
Dat valt in de praktijk evenwel moeilijk te controleren. Banken zijn nogal terughoudend met cijfers over hun betalingsverkeer, schreef Lelieveldt al eens in Het Financieele Dagblad. Dat heeft er in de praktijk al toe geleid dat de Europese Commissie zich ermee gaat bemoeien: de tarieven van binnen- èn buitenlands betalingsverkeer moeten van ‘Brussel’ gelijkgetrokken worden. ‘Dat hebben de banken vooral aan zichzelf te danken. Is het een schande om openlijk te zeggen dat je aan het betalingsverkeer verdient? Door geen open kaart te spelen, krijg je een slecht imago. Dat draagt ertoe bij dat de klant negatief over zijn eigen bank gaat denken.’
Vast
Lelieveldt, van huis bedrijfskundig ingenieur, werkte zes jaar voor Postbank en zes jaar voor De Nederlandsche Bank. Tegenwoordig verzorgt hij trainingen en workshops, en doet hij onderzoek naar verschillende aspecten van betalingsverkeer, onder andere in opdracht van de Europese Commissie. Verder is hij aan de Vrije Universiteit van Amsterdam bezig met een
promotieonderzoek naar (de geschiedenis van) concurrentie in het Nederlands betalingsverkeer. Hoewel het onderzoek momenteel een beetje op een laag pitje staat (zijn consultancy vraagt óók tijd), is Lelieveldt er inmiddels al achter dat banken vrij star naar betalingsverkeer kijken.
‘Ze zitten vast in hun eigen cultuur. Daardoor zijn ze tot op zekere hoogte bedrijfsblind – en voorspelbaar – geworden. En omdat ze zo in hun rol vastzitten, luisteren bankbestuurders niet altijd even objectief meer naar bezwaren. Dat is interessant om te zien. Als ondernemers bijvoorbeeld klagen dat pinnen “te duur” is, kun je als bank voor die discussie weglopen, maar volgens mij is het wél zo. Als betalingsverkeer winstgevend is, zou je van die winst ook de tarieven wat kunnen verlagen. Maar een inhoudelijke discussie over pintarieven blijkt “onmogelijk”. De oren zitten een beetje dicht.’
Vereniging
Als de banken zich zo blijven verschansen, is het onvermijdelijk dat de politiek zich steeds meer met ze gaat bemoeien, verwacht Lelieveldt. Onderwerpen als nummerportabiliteit en toegang tot betaalsystemen zullen niet ongemerkt aan Den Haag (en Brussel) voorbijgaan. Zelf is Lelieveldt betrokken bij de oprichting van een vereniging voor niet-bancaire partijen die (semi-) bancair actief zijn. Daarbij valt te denken aan de ArenA-card, de OHRA-card en telecom-operators die prepaid-cards in omloop brengen. ‘De volgende stap is: een mobieltje met je portemonnee erop. Die aanbieders vormen een aparte sector, die óók z’n stem zal willen laten horen als het om betalingsverkeer gaat. Vandaar de vereniging.’
Lelieveldt gelooft dat de concurrentie op het vlak van betalingsverkeer - historisch gezien - minder is geworden. Vroeger had je de Postbank, die in verband met zijn brede missie – gratis betalingsverkeer voor iedereen – de kúnst van het betalingsverkeer tot in de perfectie had ontwikkeld. Nu de Postbank geprivatiseerd is, en je ook voor een Giropas gewoon moet betalen, is de Postbank feitelijk meer bij ‘de rest’ gaan horen. En de Chipper heeft het óók al afgelegd tegen de Chipknip. ‘Concurrentie is er vooral nog in de producten. Je ziet bijvoorbeeld dat de software-pakketten voor thuisbankieren bij alle banken van elkaar verschillen: ieder z’n eigen variant.’
Alles naar wens?
Verder is het betalingsverkeer een moeilijk terrein om je mee te onderscheiden, denkt Lelieveldt. Het kán wel, maar dan moet je het niet zoeken in ‘toeters en bellen’, zegt hij. ‘Betalingsverkeer is als een onzichtbare ober in een restaurant. Je wilt
gewoon een prettige avond hebben, lekker eten, en pas na afloop herinner je je dat er ook nog een attente ober was die zorgde dat alles naar wens verliep. Hij is je niet opgevallen, zodat je volop kon genieten van het gezelschap en het eten, maar hij wás er wel voor je. In die sfeer zit het betalingsverkeer ook: je kunt je onderscheiden door de snelheid van betalen, of door klachten over het betalingsverkeer snel en goed op te lossen. Maar in het ene geval moet je jezelf ‘onzichtbaar’ maken en in het andere geval moet er dus eerst iets fout gaan. Heel paradoxaal, eigenlijk.”
De onzichtbare ober
Creditcards, chipknip, internet-bankieren, flappentap – welkom in de wereld van het betalingsverkeer. Uw gids: Simon Lelieveldt, zelfstandig consultant. Lelieveldt vindt dat banken meer openheid zouden moeten betrachten als het gaat om hun betalingsverkeer. ‘De oren zitten een beetje dicht.'
Betalen is niet leuk. Betalen is feitelijk niets meer dan de laatste hobbel tussen iets willen en iets krijgen, zegt Simon Lelieveldt, en daarom willen we er maar zo snel mogelijk vanaf zijn. Banken roepen al jaren dat ze zelf geld toeleggen op het betalingsverkeer van hun klanten, maar volgens Lelieveldt is dat niet waar. ‘Banken vinden retailklanten van oudsher niet leuk, het is veel stoerder om grote zakelijke deals te sluiten, maar ze kunnen het geld van die retailklant natuurlijk wel goed gebruiken om mee te handelen. Aan de ene kant verdienen ze aan de debetrente, en tegelijkertijd lenen ze jóuw saldo tegen rentepercentage X weer aan derden uit. Nee, het betalingsverkeer is voor banken geen vetpot, maar wèl winstgevend.’
Dat valt in de praktijk evenwel moeilijk te controleren. Banken zijn nogal terughoudend met cijfers over hun betalingsverkeer, schreef Lelieveldt al eens in Het Financieele Dagblad. Dat heeft er in de praktijk al toe geleid dat de Europese Commissie zich ermee gaat bemoeien: de tarieven van binnen- èn buitenlands betalingsverkeer moeten van ‘Brussel’ gelijkgetrokken worden. ‘Dat hebben de banken vooral aan zichzelf te danken. Is het een schande om openlijk te zeggen dat je aan het betalingsverkeer verdient? Door geen open kaart te spelen, krijg je een slecht imago. Dat draagt ertoe bij dat de klant negatief over zijn eigen bank gaat denken.’
Vast
Lelieveldt, van huis bedrijfskundig ingenieur, werkte zes jaar voor Postbank en zes jaar voor De Nederlandsche Bank. Tegenwoordig verzorgt hij trainingen en workshops, en doet hij onderzoek naar verschillende aspecten van betalingsverkeer, onder andere in opdracht van de Europese Commissie. Verder is hij aan de Vrije Universiteit van Amsterdam bezig met een
promotieonderzoek naar (de geschiedenis van) concurrentie in het Nederlands betalingsverkeer. Hoewel het onderzoek momenteel een beetje op een laag pitje staat (zijn consultancy vraagt óók tijd), is Lelieveldt er inmiddels al achter dat banken vrij star naar betalingsverkeer kijken.
‘Ze zitten vast in hun eigen cultuur. Daardoor zijn ze tot op zekere hoogte bedrijfsblind – en voorspelbaar – geworden. En omdat ze zo in hun rol vastzitten, luisteren bankbestuurders niet altijd even objectief meer naar bezwaren. Dat is interessant om te zien. Als ondernemers bijvoorbeeld klagen dat pinnen “te duur” is, kun je als bank voor die discussie weglopen, maar volgens mij is het wél zo. Als betalingsverkeer winstgevend is, zou je van die winst ook de tarieven wat kunnen verlagen. Maar een inhoudelijke discussie over pintarieven blijkt “onmogelijk”. De oren zitten een beetje dicht.’
Vereniging
Als de banken zich zo blijven verschansen, is het onvermijdelijk dat de politiek zich steeds meer met ze gaat bemoeien, verwacht Lelieveldt. Onderwerpen als nummerportabiliteit en toegang tot betaalsystemen zullen niet ongemerkt aan Den Haag (en Brussel) voorbijgaan. Zelf is Lelieveldt betrokken bij de oprichting van een vereniging voor niet-bancaire partijen die (semi-) bancair actief zijn. Daarbij valt te denken aan de ArenA-card, de OHRA-card en telecom-operators die prepaid-cards in omloop brengen. ‘De volgende stap is: een mobieltje met je portemonnee erop. Die aanbieders vormen een aparte sector, die óók z’n stem zal willen laten horen als het om betalingsverkeer gaat. Vandaar de vereniging.’
Lelieveldt gelooft dat de concurrentie op het vlak van betalingsverkeer - historisch gezien - minder is geworden. Vroeger had je de Postbank, die in verband met zijn brede missie – gratis betalingsverkeer voor iedereen – de kúnst van het betalingsverkeer tot in de perfectie had ontwikkeld. Nu de Postbank geprivatiseerd is, en je ook voor een Giropas gewoon moet betalen, is de Postbank feitelijk meer bij ‘de rest’ gaan horen. En de Chipper heeft het óók al afgelegd tegen de Chipknip. ‘Concurrentie is er vooral nog in de producten. Je ziet bijvoorbeeld dat de software-pakketten voor thuisbankieren bij alle banken van elkaar verschillen: ieder z’n eigen variant.’
Alles naar wens?
Verder is het betalingsverkeer een moeilijk terrein om je mee te onderscheiden, denkt Lelieveldt. Het kán wel, maar dan moet je het niet zoeken in ‘toeters en bellen’, zegt hij. ‘Betalingsverkeer is als een onzichtbare ober in een restaurant. Je wilt
gewoon een prettige avond hebben, lekker eten, en pas na afloop herinner je je dat er ook nog een attente ober was die zorgde dat alles naar wens verliep. Hij is je niet opgevallen, zodat je volop kon genieten van het gezelschap en het eten, maar hij wás er wel voor je. In die sfeer zit het betalingsverkeer ook: je kunt je onderscheiden door de snelheid van betalen, of door klachten over het betalingsverkeer snel en goed op te lossen. Maar in het ene geval moet je jezelf ‘onzichtbaar’ maken en in het andere geval moet er dus eerst iets fout gaan. Heel paradoxaal, eigenlijk.”
Vertrouwen, hoe werkt dat?
Sinds vandaag op de website bij Interpay, in het hoekje van e-commerce. Een korte column van mijn hand over vertrouwen in het betalingsverkeer. Bijgaand een kopietje:
Zomaar een vrijdagavond. Ik sta in de kroeg, klaar om af te rekenen, dus met mijn portemonnee in de hand. Plots steekt er een stevige wind op en de voorwerpen op het terras moeten in veiligheid worden gebracht. De aldaar bezige barjuf raakt in problemen met het toegangsluik naar de kelder. Ik duw mijn portemonnee in de handen van iemand aan de bar en ga naar buiten om te helpen. Bij terugkomst praat ik nog even met de vrouw die mij mijn portemonnee teruggeeft. Zij was verrast dat ik zomaar aan een wildvreemde mijn portemonnee had toevertrouwd. Het was duidelijk: ik had met deze actie haar vertrouwen gewonnen.
Wat ik haar niet vertelde - je staat in de kroeg, dus je moet technische details mijden - was dat ik wel even had nagedacht. Ik verwachtte dat ik niet te lang buiten bezig zou zijn en stond bovendien voor de enige uitgang van de kroeg. Verder had ik mijn kroegportemonnee bij me (met daarin alleen contant geld en een pinpas, maar zonder credit card, rijbewijs enzovoorts). Dus mijn vertrouwen was niet echt onvoorwaardelijk.
Waarmee ik wil zeggen dat de essentie van vertrouwen volgens mij is:
1. je geeft het eerst en dan krijg je het terug;
2. je moet wel even nadenken voordat je het geeft.
Wetenschappelijk onderzoek naar vertrouwen in e-commerce is gedaan door Florian Egger. Hij concludeert dat vertrouwen in een e-commercesite tot stand komt door een combinatie van factoren. Wie zijn praktische model toepast op de eigen organisatie zal ontdekken dat er - naast het inrichten van een goede betaalmogelijkheid - nog tal van mogelijkheden zijn om een vertrouwensbasis met de winkelende consument te scheppen.
Zomaar een vrijdagavond. Ik sta in de kroeg, klaar om af te rekenen, dus met mijn portemonnee in de hand. Plots steekt er een stevige wind op en de voorwerpen op het terras moeten in veiligheid worden gebracht. De aldaar bezige barjuf raakt in problemen met het toegangsluik naar de kelder. Ik duw mijn portemonnee in de handen van iemand aan de bar en ga naar buiten om te helpen. Bij terugkomst praat ik nog even met de vrouw die mij mijn portemonnee teruggeeft. Zij was verrast dat ik zomaar aan een wildvreemde mijn portemonnee had toevertrouwd. Het was duidelijk: ik had met deze actie haar vertrouwen gewonnen.
Wat ik haar niet vertelde - je staat in de kroeg, dus je moet technische details mijden - was dat ik wel even had nagedacht. Ik verwachtte dat ik niet te lang buiten bezig zou zijn en stond bovendien voor de enige uitgang van de kroeg. Verder had ik mijn kroegportemonnee bij me (met daarin alleen contant geld en een pinpas, maar zonder credit card, rijbewijs enzovoorts). Dus mijn vertrouwen was niet echt onvoorwaardelijk.
Waarmee ik wil zeggen dat de essentie van vertrouwen volgens mij is:
1. je geeft het eerst en dan krijg je het terug;
2. je moet wel even nadenken voordat je het geeft.
Wetenschappelijk onderzoek naar vertrouwen in e-commerce is gedaan door Florian Egger. Hij concludeert dat vertrouwen in een e-commercesite tot stand komt door een combinatie van factoren. Wie zijn praktische model toepast op de eigen organisatie zal ontdekken dat er - naast het inrichten van een goede betaalmogelijkheid - nog tal van mogelijkheden zijn om een vertrouwensbasis met de winkelende consument te scheppen.
Wednesday, June 05, 2002
GPW en the Experience
Oud Digicashers onder de lezers van dit log kennen het idee. Gebruik een spel om je betaalmiddel onder de aandacht te brengen. Nu echt ten uitvoer gebracht door Global Payways. Klik hier voor the Experience....
SNS lanceert betalen met i-mode: nieuw business model
Jawel, het is zover. SNS lanceert betalen met i-mode. U kunt het zien aan de bushalte's, ik neem aan binnenkort ook in de geprinte media. Het FD citeert de heren Mouwen en van Wakeren van de SNS die stellen: 'Het transactievolume speelt geen enkele rol in ons business model'. Waar het business model wel op draait blijkt later in het artikel. Klanten moeten 1,25 euro per maand betalen om mee te doen en krijgen dan gratis transacties. Met 50.000 klanten is SNS uit de kosten.
Monday, June 03, 2002
Girotel online was off-line
Tja, dat krijg je dan. Als alle klanten naar 1 centrale betaaltoepassing via Internet moeten, en die ene toepassing ligt eruit, dan wordt Girotel online opeens weer erg off-line. Maar niet met de voordelen van het oude off-line (bestand aanmaken, even inbellen en klaar is kees). Nee, gewoon geen informatie en mutatie-mogelijkheid meer.
Niet getreurd; Postbank geeft abonnementsgeld over juni terug aan haar klanten. Of de bijdrage van amper 2 euro het leed verzacht is nog maar de vraag. Duidelijk is wel dat we er goed aan doen nog lange tijd Girotel off-line (of de overschrijvingskaarten) achter de hand te houden.....
Niet getreurd; Postbank geeft abonnementsgeld over juni terug aan haar klanten. Of de bijdrage van amper 2 euro het leed verzacht is nog maar de vraag. Duidelijk is wel dat we er goed aan doen nog lange tijd Girotel off-line (of de overschrijvingskaarten) achter de hand te houden.....
Saturday, June 01, 2002
Money-box breidt uit naar Duitsland
Gelezen in Finextra:
Moneybox Corporation has entered a partnership with GE Capital subsidiary Service Bank to deploy 2000 convenience ATMs across Germany.
Moneybox bestaat sinds ongeveer 1999 en begeeft zich op de nieuwe markt voor geldautomaten op gemakslokaties. In Nederland heeft Moneybox een deal met SNS gesloten om op dit gebied actief te zijn. En in Duitsland met een bank van GE Capital. Interessant gegeven is dat Moneybox in Engeland geen bank nodig heeft om de geldautomaten te gaan plaatsen bij winkels, maar in Duitsland en Nederland wel. Echter, te verwachten is dat op termijn dit soort beklemmende bancaire regels opengebroken wordt door Europese of nationale regelgevers. En omdat dan iedereen die markt op kan is het zaak zo vroeg mogelijk een voorsprong op te bouwen. En daar is Moneybox dus mee bezig.
Moneybox Corporation has entered a partnership with GE Capital subsidiary Service Bank to deploy 2000 convenience ATMs across Germany.
Moneybox bestaat sinds ongeveer 1999 en begeeft zich op de nieuwe markt voor geldautomaten op gemakslokaties. In Nederland heeft Moneybox een deal met SNS gesloten om op dit gebied actief te zijn. En in Duitsland met een bank van GE Capital. Interessant gegeven is dat Moneybox in Engeland geen bank nodig heeft om de geldautomaten te gaan plaatsen bij winkels, maar in Duitsland en Nederland wel. Echter, te verwachten is dat op termijn dit soort beklemmende bancaire regels opengebroken wordt door Europese of nationale regelgevers. En omdat dan iedereen die markt op kan is het zaak zo vroeg mogelijk een voorsprong op te bouwen. En daar is Moneybox dus mee bezig.
Subscribe to:
Posts (Atom)