Monday, September 02, 2002

Een bank is geen vliegveld...

Tja, dat haalt je de koekoek zult u zeggen. Maar toch. Enige jaren geleden, toen we nog een aandelen-zeepbel hadden, in de Internet-olie zaten enzo, dachten we dat management een universele vaardigheid was. Dus wie Schiphol kan runnen, kan ook een bank draaiend houden. Aldus werd Hans Smits ingevlogen als topman van de Rabo.



Zeer tot ontstentenis van de hardstuderende Rabo-medewerkers. Haal je alle vakdiploma's die er zijn om vervolgens bestuurd te worden door iemand die denkt dat de balans van de organisatie iets te maken heeft met spanwijdte en vliegsnelheid... Ook DNB was bezorgd en gaf hem de opdracht toch nog een paar cursussen te doen alvorens aan het werk te gaan.



Afgelopen week was bij de presentatie van de jaarcijfers al te zien dat het niet lekker ging. Hier stond niet een bankman die opstaat en slapengaat met actief- en passiefzijde. Hier stond iemand die het moeilijk had zijn balans te bewaren. Bijna net zo genant als Kalff enige jaren geleden (die kende dan wel zijn balans, maar wist op zijn beurt geen appel van een banaan te onderscheiden).



Tja, en nu is de vogel gevlogen. Hij heeft zijn congé gekregen, zo bleek vanmiddag. De website meldt:

Aanleiding voor zijn besluit zijn verschillen van opvatting over het management van Rabobank Nederland, waardoor hem - naar zijn mening - het werken aan uitvoering van de overeengekomen strategie te zeer wordt bemoeilijkt. In een interne toelichting op zijn besluit laat Smits er geen misverstand over bestaan dat hij zijn karwei graag had afgemaakt.



Tja, de gebruikelijke mist. Ik denk dat het komt omdat hij niet wil snappen dat een bank geen vliegveld is en dat je je als nieuweling wel een beetje moet aanpassen. Of, zoals ze dat dan zo mooi bij de Rabo formuleren:

.... Op die basis zet de Raad zich met voortvarendheid aan invulling van de vacatures binnen de Raad van Bestuur. Hierbij zullen het bancaire aspect en de coöperatieve herkenbaarheid zwaar wegen.



Mooi, dan kunnen we nu weer gewoon een oude getrouwe van binnen de organisatie aan het roer zien verschijnen. Mannen van het kaliber Lardinois, Burghouts; kent u ze nog?



Of zou het vertrek van Hans Smits misschien gewoon een doorstart zijn.......