Vorige week is de CLS-bank van start gegaan. Dat is een betaalinstituut vergelijkbaar met Interpay, maar dan op wereldwijd niveau ingericht. CLS (dat staat voor Continous Linked Settlement) beoogt de internationale valutatransaties door gebruikmaking van elektronische aanlevering en doorvoer van informatie snel af te wikkelen. Het effect is daarmee dat deelnemers niet meer 3 dagen geld in de internationale valutapijplijn hebben zitten, maar minder. En dat bespaart veel geld. Ook het netteren of de 'netting', het wegstrepen van betaalverplichtingen over en weer bespaart het nodige.
Het FD meldt:
ABN Amro is één van de eerste banken die van CLS gebruikmaakt. Jörg Pinkernell, hoofd CLS product management is tevreden: 'Wij handelden donderdag de eerste 69 transacties via CLS af . Dat is geen groot aantal, maar je ziet dat het werkt.' Een aanvullend voordeel is dat CLS ook 'netting' doet. CLS berekent het saldo van de koop- en verkooptransacties. Pinkernell: 'Aan de dollarkant van de 69 transacties ging $ 1,2 mrd om. Door netting en liquiditeitsmanagement hoeft maar $ 15 mln te worden overgemaakt.'
In principe is hiermee een belangrijke stap gezet naar het elimineren van het zogeheten Herstatt risico. Herstatt was een Duitse bank die in 1974 van internationale banken de betalingen in D-marken al had binnengekregen op haar rekening bij de Duitse centrale bank. Vanwege de tijdsverschillen tussen Europa en Amerika moest zij zelf nog betalingen doen in dollars op de rekening van banken in New York. En die dollars zijn nooit betaald, omdat Herstatt in de tussentijd failliet verklaard werd. Reden genoeg voor centrale banken om bezorgd te worden over internationaal betalingsverkeer en maatregelen te nemen om deze problematiek op te lossen.
Nu ligt het in de huidige markteconomie niet voor de hand dat centrale banken zelf een nieuwe interpay gaan oprichten, maar door daar toch mee te dreigen hebben ze de commerciële banken aangemoedigd om vaart te maken met de CLS bank.
Waarvan akte.
