Tijdens het marathon-interview van afgelopen vrijdag bij de VPRO vertelde dhr Wagenaar dat zijn vrouw min of meer het volgende is overkomen. Zie ook een eerder artikel als de recente beschrijving in de NRC. Hieronder een weergave van het VPRO interview; niet woordelijk... het geheugen is onbetrouwbaar zoals we weten.... maar het was zoiets als:
Waarschijnlijk door een wisseltruuk is haar pasje verwisseld door één van dezelfde bank. Je staat bij plaats waar iemand geld opneemt. Iemand laat tientje vallen en zegt: u laat een tientje vallen. Steekt dan ondertussen een andere pas in de automaat en heeft daarmee de beschikking overje pas. Vervolgens gaat de dief om 1 uur 's nachts 1000 euro van de rekening halen; direkt maximum bedrag van de pinautomaat. En dan ’s ochtends wordt een kaartje van 5 euro gekocht voor de trein om te zien of de pas nog werkt. Als dat het geval is wordt er merkkleding en telefoons gekocht. Zo kun je dan voor 2500 euro per dag kopen en de gekochte spullen verder verhandelen. Dit heeft de dief 14 dagen gedaan; totdat het bankafschrift binnenkwam.
Opvallend is dat de ABN AMRO niets meldde. Er komt een pakket van 2 enveloppen bankafschriften in de bus en dat valt ze niet op. AA zegt: U had moeten opletten; wij hoeven niet op uw rekening te letten. En dat is dan de bank die met je meedenkt. Het is toch uit de transacties evident dat er geplunderd wordt?
Aan de orde komt dan dat de rekening slechts incidenteel gebruikt wordt en de vrouw van Wagenaar de pas niet elke dag gebruikt (want dan had ze het verlies eerder ontdekt). Het verlies beloopt 100.000 gulden (een netto jaarinkomen wordt daar nog aan toegevoegd). De interviewer informeert wat Wagenaar nu van plan is te doen.
Wij hebben geprobeerd bij de bank terug te krijgen. Maar je wordt behandeld als een landloper. Niemand wil je te woord staan. Dus we gaan nu naar de rechter. Volgens de voorwaarden is er een eigen risico van 150 euro en moet de Bank onzorgvuldigheid van de klant aantonen. Wij vinden dat de bank ons had kunnen en moeten alarmeren. Wie gaat er nu elke avond 's nachts om 1 uur geld een maximum bedrag opnemen? Andere organisaties, zoals credit-card organisaties bellen dan direkt.
Besproken wordt dan een incident waarover in de NRC melding heeft plaatsgevonden. Wagenaar stelt vervolgens dat de bank uit gebruik van pas en pin nog niet zeker weet dat het de rekeninghouder is. Voor wat betreft zijn eigen vakgebied stelt hij dat dit hier geen uitkomst biedt. Als slachtoffer heb je geen herinnering aan een niet door jou gepleegde fraude. De bal ligt dus bij de banken. Vervolgens heeft hij het over de aldaar gemaakte afweging.
Bij de bank wordt een verkeerde afweging gemaakt. Er wordt gesteld dat wij niet op de rekening letten. Maar sommige patronen zijn zo verdacht; dan kun je programmeren dat dat ongebruikelijk is en daar actie op nemen. Het is menselijk falen dat op hoog niveau in zo'n bank een verkeerde afweging wordt gemaakt. De vraag is moeten we investeren in systeem/mensen of moeten we het probleem overlaten aan klanten en bij het ontvangen van de afschriften. Die afweging is gemaakt in een tijd dat er geen of weinig criminaliteit was en nu is er meer criminaliteit en is de afweging niet meer juist.
Vervolgens wordt nog even gesproken over al dan niet naar de rechter gaan. Wagenaar licht toe dat het voor hem belangrijk is om er alles aan te doen. Dat hij niet de rest van zijn leven wil blijven rondlopen met het gevoel dat hij er nog wat aan had kunnen doen, dat hij wat heeft laten liggen. Ook als de rechter het niet met hem eens zou zijn weet hij dan dat hij er alles aan gedaan heeft.
Het meest interessante deel in dit verhaal is het volgende. Wagenaar constateert een laag serviceniveau bij ABN AMRO en merkt dan verongelijkt op. En dat is dan de bank die met je meedenkt.
Bankmensen denken dan direkt: Nee, nee. De NMB denkt met je mee. Tot 1991 om precies te zijn. En daar is destijds geen nieuwe slogan van ING voor in de plaats gekomen (bij de ING krijg je er twee?). Nadien pas kwam er de fusie ABN en AMRO.
Toch mooi hoe oude commerciële associaties bij boosheid in het hier en nu de meningsvorming kleuren en de werkelijkheid van toen wat op de achtergrond terecht komt.
