Zo tijdens de laatste dagen van zijn baan als directeur van de NMa geeft Kist een interview aan Trouw. Hij spreekt onder andere over het toezicht op misbruik van marktposities.
Trouw vraagt:
In het misbruiktoezicht is er de boete gekomen van veertien miljoen tegen de samenwerkende energiebedrijven. Een ongekend hoge boete.
Kist antwoordt:
Ja en de rechter heeft het onderschreven. Daar gaat een signaal vanuit. Als de NMA iets doet, dan moet je er toch wel ernstig mee rekening houden dat dat is wat het zal worden. En twee: dat hoge niveau van boetes daar moet je dus blijkbaar ook niet bij denken dat de rechter daar wel van zal terugschrikken. Bedenk wel dat we van de veertig tot vijftig zaken die bij de rechter terechtkwamen, er uiteindelijk maar eentje verloren hebben. Dat noem ik een 'record', heel belangrijk voor een beginnende toezichthouder. Je ziet daardoor nu ook preventieve effecten ontstaan. Ik las in de krant dat Interpay (het bedrijf dat de pin-transacties afhandelt) haar systemen heeft aangepast. Het kan natuurlijk zijn dat spontaan ineens de geest vaardig is geworden over Interpay. Maar ik heb een bruin vermoeden dat dat ook samenhangt met het onderzoek dat wij doen naar de machtspositie van Interpay. Dat is opmerkelijk.
Ik neem aan dat Kist bij deze tekst doelt op het via de bank afrekenen van pintransacties. Daartoe zullen ook systemen moeten worden aangepast. Opvallend is echter dat hij het advies van de Werkgroep Wellink niet noemt. Ook valt op dat een soortgelijke boete van 14 a 20 miljoen voor de banken neer zou komen op 1,5 a 2 cent per pintransactie. Dat kan er volgens mij nog best wel van de transportprijs af.
