.. zo luidt het persbericht van het demissionaire Ministerie van Economische Zaken in samenwerking met een aantal collega demissionaire departementen. We moeten daar het volgende lezen:
Overstapkosten bestaan in veel markten en hebben tot gevolg dat afnemers minder snel van aanbieder veranderen. In het kader van de operatie Marktwerking, Deregulering en Wetgevingskwaliteit (MDW) heeft een werkgroep onder voorzitterschap van drs. M.M. van Zuijlen een aantal aanbevelingen geformuleerd om marktverstorende overstapkosten aan banden te leggen. De demissionaire ministers Jorritsma van Economische Zaken, Zalm van Financiën en staatssecretaris De Vries van Verkeer en Waterstaat hebben het rapport van de werkgroep onder de titel “Kosten noch moeite. Drempels slechten voor de switchende consument” met een kabinetsstandpunt naar de Tweede Kamer gestuurd.
De werkgroep heeft, naast het formuleren van een aantal algemene aanbevelingen, specifiek gekeken naar de markten voor betaalrekeningen, hypotheken, verzekeringen, de consumentenmarkt voor elektriciteit en gas en de markt voor telefonie. Het Kabinet kan zich goed vinden in de analyse van de werkgroep en in een groot deel van de aanbevelingen.
Bancaire diensten
De overstapkosten bij verandering van betaalrekening zijn voor bedrijven en particulieren aanzienlijk. De verhuisservice die momenteel door de Nederlandse Vereniging van Banken wordt uitgewerkt, noemt de MDW-werkgroep een stap in de goede richting. De enige manier om de overstapkosten ingrijpend te verlagen, is volgens de werkgroep invoering van nummerportabiliteit voor betaalrekeningen. De MDW-werkgroep spreekt zich uit voor een wettelijke verplichting om de banken over de streep te trekken. Het kabinet is het daarmee eens en merkt op dat dit een complexe operatie is die om een zorgvuldige en gefaseerde invoering vraagt, waarbij in overleg met de sector zal worden gezocht naar een juiste invulling van de verplichting.
Werp ik even een korte blik op de uitgebrachte stukken dan valt me op dat:
-het kabinetsstandpunt is dat nummerportabiliteit moet,
- en dat dit ook in het basisrapport van de MDW werkgroep staat.
De vraag is nu of die conclusie gerechtvaardigd wordt door onderzoek. Welaan, de onderzoekers van NIBC-Treasury Solutions stellen in hun totaalrapport:
De in dit rapport verwoorde adviezen dienen daarom te worden beschouwd als een persoonlijke opinie en kunnen uitsluitend een aanzet zijn tot verder onderzoek.
Verder blijkt uit onderzoek van de Consumentenbond dat de verwachting bij 73 % van de betaalrekeninghouders is dat wisselen van aanbieder makkelijk is, dat dit zonder al te veel kosten kan, maar anderzijds in de ogen van 85 % weinig oplevert. Verder blijkt 84 % van de respondenten (zeer) tevreden te zijn over de bank en daarom niet over te stappen.
Fascinerend overigens dat een niet door consumenten gewenst, zonder harde cijfers onderbouwde, politiek geinspireerd interventionistisch voorstel als nummerportabiliteit voortvloeit uit een onderzoek in het kader van marktwerking en deregulering.... Alhoewel.... Het schijnt dat Marjet van Zuylen, de baas van de MDW-werkgroep zelf een persoonlijk slachtoffer was van overstapproblemen bij haar hypotheek. En net toen ze een proefproces hierover wilde beginnen werd ze voor de werkgroep gevraagd.
Een inhoudelijk reactie volgt binnenkort. Ik hoop te kunnen toelichten waarom de hele discussie niet over nummerportabiliteit zou horen te gaan, maar over andere thema's. Een schot voor de boeg: van wie zijn die bank- en gironummers en het IBAN eigenlijk.....? Hoe gaan we dat in de digitale toekomst doen dan?